رأی خلاصه جریان پرونده

در تاریخ 15/5/1391 آقای س.ح.گ. به وکالت از الف.م. علیه س.ر.س. طرح دعوی و درخواست رسیدگی و صدور حکم به پرداخت مبلغ دویست میلیون ریال با احتساب خسارت تأخیر تأدیه از تاریخ 4/8/90 لغایت وصول آن با خسارت دادرسی را کرده است و مستند دعوی را یک فقره چک شماره 867380 صادره به عهده بانک قرض الحسنه مهر ایران شعبه ... معین نموده است و خوانده را هم مجهول المکان اعلام کرده است ولی مجدداً طی لایحهای اعلام می کند که خوانده دستگیر شده در زندان بهشهر بسر میبرد شعبه سوم دادگاه عمومی بهشهر طرفین را به دادرسی دعوت و در تاریخ 12/10/1391 در جلسه دادرسی حاضر شده اند خوانده اظهار داشته چک بابت تضمین سفته ها داده شده است و اضافه کرده که ساکن شهر رامیان است دادگاه طی دادنامه شماره 71946300529 ـ 13/10/91 قرار عدم صلاحیت به اعتبار محاکم عمومی رامیان صادر نموده است شعبه اول دادگاه عمومی رامیان نیز طی قرار شماره 7174800110 ـ 31/1/92 با توجه به محل اجرای تعهد طبق ماده 13 قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه عمومی بهشهر را صالح ندانسته و پرونده را برای حل اختلاف به دیوان عالی کشور ارسال نموده است.

رأی شعبه دیوان عالی کشور

در سامانه بانکی فعلی کشور با مراجعه دارنده چک به هر شعبه از آن برای وصول وجه و اخذ گواهی عدم پرداخت آنجا محل تأدیه وجه و انجام تعهد تلقی می گردد و در این صورت ذی نفع می تواند در دادگاه آن محل بر احقاق حق خود طرح دعوی کند لذا چون خواهان به شعبه بانک بهشهر مراجعه و گواهی عدم پرداخت گرفته و سپس در دادگستری بهشهر طرح دعوی کرده است وفق ماده 13 قانون آیین دادرسی مدنی و رأی وحدت رویه شماره 688 ـ 23/3/85 صادر از هیأت عمومی دیوان عالی کشور دادگاه عمومی بهشهر صالح به رسیدگی است با نقض قرار صادره از شعبه سوم دادگاه عمومی بهشهر مستنداً به مراتب یاد شده و تبصره ذیل ماده 27 قانون آیین دادرسی مدنی حل اختلاف می شود.
رئیس شعبه 3 دیوان عالی کشور ـ مستشار
غفارپورـ سوادکوهی فر