رأی دادگاه بدوی

در خصوص دادخواست تقدیمی خواهان ها و.ف. و م.ر. با وکالت ع.س. به طرفیت خوانده الف.الف. و م.ح. با وکالت الف.ح. به خواسته اعتراض به نظریه داوری مورخ 8/9/88 موضوع کلاسه 88/44/880621 و استدعای صدور حکم بر بطلان رأی داوری، با لحاظ نقض دادنامه بدوی (در خصوص صدور رد دعوی) توسط شعبه پانزدهم دادگاه تجدیدنظر و الزام دادگاه بدوی به بررسی و ورود در ماهیت دعوی، آنچه از باب هفتم قانون آیین دادرسی مدنی برداشت می شود، این است که قانونگذار وظایف و تکالیفی را بر داور یا داوران بار نموده که جنبه ایجابی داشته نه سلبی، فلذا داوران طبق قسمت اخیر ماده 474 از قانون آیین دادرسی مدنی نمی تواند با سلب صلاحیت از خود به واسطه تخصصی و فنی بودن موضوع، داوری را در صلاحیت دادگاه تشخیص دهند چون می توان گفت داور نسبت به مطلبی که موضوع داوری نبوده رأی صادر نموده است، علی ایحال داوران مکلف به صدور رأی و آثار مثبته آن بوده و طبق ماده 482 قانون مذکور آراء آنان بایستی موجه و مدلل بوده و مخالف قوانین موجد حق نباشد چون که اعتبار امر مختومه را دارا است و تکلیف داور بر صدور رأی وابسته بوده و در صورت عدم صدور رأی در اثر نخواستن یا نتوانستن، طرفین می توانند برای حل و فصل اختلافات به دادگاه مراجعه نمایند نه اینکه داور چنین شایستگی را راسا تشخیص دهد، فلذا دادگاه خواسته خواهان را مورد پذیرش قرارداده و حکم بر بطلان رأی داوری مورخ 8/9/88 را صادر و اعلام می دارد. رأی صادره حضوری و ظرف مهلت بیست روز پس از رؤیت دادنامه قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر مرکز استان خواهد بود.
رئیس شعبه 44 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ ابوصادقی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در خصوص تجدیدنظرخواهی 1ـ آقای الف.الف. 2ـ م.ح. به طرفیت آقایان 1ـ و.ف. 2ـ م.ر. نسبت به دادنامه شماره 674 مورخه 21/8/91 صادره از شعبه محترم 44 دادگاه حقوقی تهران که مطابق آن دعوای ابطال رأی داوری مورد اجابت واقع گردیده دادگاه قطع نظر از ایرادات عدیده که بر رأی داوری مذکور از حیث شکل و ماهیت وارد می باشد از آنجا که شرط داوری موضوع بند 3 ماده 8 قرارداد فی مابین ظهور در حکمیت داوری قانونی با عنایت به قید انتهایی (در صورت لزوم اعتراضات طرفین در مراجع قضایی ذی صلاح مسموع خواهد بود) به نحوی که الزام آور برای طرفین باشد نبوده در حالی که ویژگی ذاتی رأی داوری قانونی، الزام آور بودن آن برای طرفین می باشد و در فرض که طرفین این الزام آور بودن را از رأی سلب نمایند، رأی داور از نوع داور کداخدامنشی است که اجرای آن توسط طرفین باید با میل و رغبت طرفین باشد و در مانحن فیه قابل اعتراض بودن یعنی عدم تبعیت از رأی داوری است هر چند که مرجعی برای رسیدگی به اعتراض و موارد آن در قانون مشخص نشده و موارد موضوع 489 قانون آیین دادرسی مدنی دارد از موارد ابطال می باشد نه اعتراض و مواد مذکور هر یک حکم قانونی است که قابل اعتراض دانستن یا ندانستن رأی داور توسط طرفین در حاکمیت آن نقشی ندارد، علی ایحال دادگاه رأی معترض عنه را از حیث نتیجه با رد تجدیدنظرخواهی تقدیمی تأیید می نماید، مضافاً به اینکه رأی که مورد اعتراض واقع شده تنها رأی یکی از داوران است، بنابراین هیأت دو نفره داوری رأی صادر ننموده که مناط اعتبار و موجد اثر باشد و از فرض همین اظهار نظر احد از داوران مورد اعتراض است در واقع نوعی پیشنهاد به طرح موضوع در مرجع قضایی است و واجد وصف فصل خصومت که از ارکان ذاتی رأی داوری است نمی باشد. رأی دادگاه قطعی است.
رئیس شعبه 15 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
عشقعلی ـ جمشیدی