رأی خلاصه جریان پرونده
شکایت خانم ج. ز. از اقای ش. ک. که در دادسرای تبریز اقامه شده به طور اختصار این است.که مشتکی عنه که همسر سابقش بوده و ساکن *می باشد. از طریق فضای مجازی و ارسال پیامک و تماس تلفنی او را مورد توهین و تهدید (تهدید به کتک کاری و قتل و اسیب به کار و خانواده اش ) و نسبت داشتن روابط نامشروع و غیراخلاقی قرار داده است. دادیار شعبه سازمان* به شرح قرار صادره (ص۴۷ ) محل وقوع جرم را محل ارسال پیامک دانسته و به این جهت به استناد ماده ۳۱۰ قانون ا.د.ک. قرار عدم صلاحیت به اعتبار صلاحیت دادسرای ارومیه صادر و دادیار اظهارنظر با ان موافقت کرده است. لکن دادیار شعبه ۸ دادسرای ارومیه محل وقوع جرایم موضوع شکایت شاکی را با توجه به ملاک رای وحدت رویه شماره ۷۲۱ محل دریافت پیامک و رویت محتوا به مخاطب دانسته و به این جهت قرار عدم صلاحیت به اعتبار صلاحیت دادسرای تبریز صادر و پس از موافقت د.ار اظهارنظر پرونده را برای حل اختلاف در صلاحیت به دیوان عالی کشور ارسال نموده که به این شعبه ارجاع گردیده است.عضوممیز- ج. ا.
هیات شعبه درتاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرایت گزارش عضوممیز و بررسی اوراق پرونده و مشاوره چنین رای میدهد:
رأی متن رأی
نظر به اینکه مستفاد از ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات ) شرط تحقق بزه تهدید این است.که تهدید به سمع مخاطب برسد. از جمله شرایط تحقق بزه توهین نیز حضوری بودن است. براین اساس چون شاکی در محل سکونت خود ( *) از مفاد پیامکهای حاوی توهین و تهدید اگاهی یافته مستندا به ماده ۳۱۷ قانون ایین دادرسی کیفری ناظر به ماده ۲۷ قانون ایین دادرسی مدنی با تایید صلاحیت دادسرای تبریز حل اختلاف می نماید.
شعبه سی و چهارم دیوان عالی کشور رییس: ج. ا. مستشار: م. ص. ق.
