رأی دادگاه بدوی

درخصوص پرونده به شماره ثبت کلاسه 104/910863 موضوع اتهام آقای ی. ق.پ. متولد 1331 ،فاقدسابقه کیفری،متاهل،باسواد، ،آزاد با معرفی کفیل؛ دایر بر بی احتیاطی در امر رانندگی منجر به به ایراد صدمه بدنی غیر عمدی ، ازعطف توجه به جمیع اوراق متشکله امر ، مفاد گزارش ارسالی از ناحیه کلانتری 131 شهرری در مقام تبیین نحوه ارتکاب عمل مجرمانه مزبور توسط خاطی یاد شده مورخ 30/7/91 ، شکوائیه ابرازی شاکی خصوصی آقای م. ص.م. ،در تشریح و چگونگی وقوع بزه توسط متهم صدرالاشاره و اظهارات وی مبنی بر اینکه :{در موقعیت ... اتومبیل ... (تاکسی)به رانندگی متهم با برخورد به موتور سیکلت اینجانب که در حال رانندگی بودم ،منجر به صدمه به شرح گواهینامه پزشکی قانونی گردیده است از نامبرده شکایت تقاضای رسیدگی ومطالبه دیه را دارم. }،گواهینامه های صادره از اداره پزشکی قانونی،نظریه کارشناس رسمی دادگستری در امور تصادفات که علت تامه تصادف را بی احتیاطی از سوی راننده تاکسی(متهم) به شماره انتظامی... ،عدم رعایت نکات ایمنی با باز نشدن درب اتومبیل با خطر آفرینی که مسئول و ضامن کل خسارات وارده می باشد مقصر ،تشخیص و اعلام نموده است ،که مصون از هرگونه تعرض از ناحیه متهم پرونده می باشد. عدم حضور نماینده شرکت بیمه گر در دادگاه علیرغم اخطار کتبی و ابلاغ قانونی وبالتبع مصون ماندن نظریه کارشناس از تعرض توسط شرکت بیمه گر،مفاد کیفرخواست شماره 1697 مورخ 13/8/94 اصداری از ناحیه دادستان عمومی و انقلاب شهرستان ری ،همگی در تایید و تسجیل ادعای معنونه ،به نتیجه جامع تحقیقات و بررسیهای تکمیلی متداوله در ما نحن و فیه ، دفاعیات بلاوجه و غیر موثر متهم با وصف اقرار به تصادف فیمابین خودرو به رانندگی وی و موتورسیکلت به رانندگی شاکی به شرح اوراق بازجوئیهای مأخوذه نزد مراجع انتظامی و قضایی شعبه 3 دادیاری دادسرای ذیربط و در دادگاه به حکایت صورت جلسه تحریری تنظیمی در وقت رسیدگی تعیینی و سایر قرائن و امارات منعکس در پرونده محکمه نظر به جمیع مستندات امرشرح اتهام انتسابی به متهم را بنظر ثابت و مجرمیتش را محرز تلقی مستنداً به 717 ق.م.ا مصوب 1375 و ماده 710 و ماده 641 و 642 ناظر به مواد 636 و 17و140و141و 160و161و 171و172و 448و452 و488 همگی از قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 و ماده 360 ق.ا.د.ک حکم برمحکومیت متهم به پرداخت 1-یک صدم از یک سوم از یک دهم دیه کامل انسان از بابت جرح در حد حارصه نواحی بند میانی انگشت پنجم دست چپ 2- جمعاً به میزان یک و نیم صدم دیه کامل انسان از بابت جرح در حد حارصه خلف و آرنج دست راست و ساق پای راست درحق شاکی واز حیث جنبه عمومی با رعایت بند 1 از ماده 3 قانون نحوه وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد خاص به پرداخت دو میلیون ریال جزای نقدی بدل از حبس تعزیری در حق صندوق دولت صادر و اعلام می نماید و اما در خصوص اتهام آقای م. ص.م. دایر برایراد ضرب و جرح عمدی نسبت به آقای ی. ق.پ. با توجه به محتویات پرونده نظر به اینکه شاکی ادله مکفیه و مثبته ای در خصوص ادعای خود ارائه ننموده است و انکار شدیدی متهم و دفاعیات موجه و موثر وی و عنایت به اینکه وقوع جرم وبرخی ازشرایط آن و شرایط مسئولیت کیفری متهم مورد شبهه و تردید این دادگاه قرار گرفته و دلیلی بر نفی آن یافت نگردیده است .به لحاظ عدم کفایت ادله اثباتی، مستنداً به قاعده درأ و ماده 120 ق.م.ا مصوب 1392 و ماده 4 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1393 و اصل فقهی اصاله البرائه و اصل 37 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حکم بر برائت متهم صادر واعلام می گردد رای صادره حضوری ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدید نظرخواهی در محاکم محترم تجدید نظر استان تهران می باشد.
رئیس شعبه 104 دادگاه کیفری 2 شهرری- عبدالله شمس ناتری

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ی. ق.پ. نسبت به دادنامه شماره 800797-94مورخ 94/11/13در پرونده کلاسه 000815-91صادره از شعبه 104 دادگاه کیفری دو شهر ری که به موجب آن تجدیدنظر خواه به اتهام ایراد صدمه بدنی غیر عمدی ناشی از بی احتیاطی در امر رانندگی موضوع شکایت آقای م. ص و با احراز بزهکاری و به استناد مواد قانونی از جنبه خصوصی جرم به پرداخت مقادیری دیه در حق مصدوم و از جنبه عمومی جرم و با رعایت بند یک ماده 3 قانون نحوه وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین به پرداخت دو میلیون ریال جزای نقدی در حق دولت محکوم شده است نظر به اینکه تجدیدنظر خواه در محدوده تجدیدنظر خواهی ایراد و دفاع موثری که از جهات شکلی و یا ماهیتی مندرج در ماده 434 قانون آئین دادرسی کیفری باشد اقامه ننموده و از نظر این دادگاه ایضا دادنامه تجدیدنظر خواسته منطبق با موازین قانونی و دلائل موجود در پرونده اصدار یافته و ایرادی که موجب نقض باشد مشهود نیست الا اینکه بند یک ماده 3 قانون وصول به استناد ماده 728 قانون مجازات اسلامی نسخ شده است زیرا بند مذکور و ایضا بند 2 ماده مذکور از اصلاحات و الحاقات قانون مجازات اسلامی 1370 از حیث تعیین مجازات جایگزین حبس است و با وضع فصل نهم بخش دوم قانون مجازات اسلامی که اختصاص به مجازات های جایگزین حبس دارد محلی برای استناد به بند مذکور قانونا وجود ندارد خصوصا اینکه مجازات جرم ارتکابی با توجه به بند ب ماده 86 این قانون از نه تا هجده میلیون ریال است و با مجازات بند یک ماده 3 در تغایر است علاوه بر این به موجب ماده 68 قانون مجازات اسلامی مصوب 92، تعیین مجازات جایگزین حبس درجرایم غیر عمدی که مجازات قانونی آنها تا دو سال حبس باشد الزامی است و رای وحدت رویه شماره 746 مورخ 94/10/29 نیز موید این موضوع است لهذا به استناد ماده 457 قانون آئین دادرسی کیفری و با حذف بند یک ماده 3 قانون وصول از دادنامه و الحاق ماده 68 قانون مجازات اسلامی مصوب 92 و بند ب ماده 86 ناظر به بند ب ماده 83 این قانون و با رعایت بند الف ماده 37 و بند ث ماده 38 قانون مذکور ، دادنامه اصلاح می گردد و اما تجدیدنظر خواهی تجدیدنظر خواه از قسمت دیگر دادنامه که به موجب آن در خصوص اتهام آقای م. ص.م. از اتهام ایراد ضرب و جرح عمدی موضوع شکایت تجدیدنظر خواه به لحاظ انکار متهم و فقد دلیل کافی تبرئه شده است ، صرفنظر از صحت و سقم این قسمت از دادنامه ، نظر به اینکه دیه ضرب و جرح های وارده در گواهی پزشکی قانونی در ص 7 پرونده برفرض اثبات قطعی و غیر قابل تجدیدنظر است لهذا این قسمت از دادنامه نیز قطعی و غیر قابل تجدیدنظر است و به استناد بند ب ماده 427 قانون آئین دادرسی کیفری و تبصره 2 این ماده قرار رد تجدیدنظر خواهی تجدیدنظر خواه صادر می گردد و اما تجدیدنظر خواهی تجدیدنظرخواه راجع به موضوع فحاشی نمودن آقای م. ص.م. نسبت به وی نظر به اینکه درخصوص موضوع معنون در قرار جلب به دادرسی و کیفر خواست ، عنوان نشده است و نتیجتا قرار رد تجدیدنظر خواهی تجدیدنظرخواه صادر می گردد رای صادره قطعی است.
شعبه 23 دادگاه تجدیدنظر استان تهران - مستشار و مستشار
​صادق جعفری شهنی - گودرز زمانی