رأی شعبه دیوان عالی کشور

شماره پرونده : 9309984138600361 شماره دادنامه : 9509970909501150 شعبه : شعبه چهلم دیوان عالی کشور تاریخ : 1395/09/07-07:49 قاضی : عبدالمحمد خالصی قاضی : علی اکبری 
خلاصه جریان پرونده
پیرو گزارش مورخ 95/4/2 که منتهی به دادنامه شماره 519-95 این شعبه گردیده بود پرونده به شعبه دوم دادگاه عمومی حقوقی بناب ارسال شده که شعبه مذکور طی دادنامه شماره 613-95/6/15 با عدم پذیرش استدلال دادگاه عمومی حقوقی تهران و اعلام صلاحیت دادگاه اخیرالذکر به استناد مواد 11 و 12 و 27 قانون آئین دادرسی مدنی قرار عدم صلاحیت صادر و به لحاظ حدوث اختلاف در صلاحیت رسیدگی پرونده به دیوان عالی کشور ارسال و به ایشان ارجاع شده است. هیأت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش آقای علی اکبری عضو ممیز و ملاحظه اوراق پرونده درخصوص حل اختلاف در صلاحیت مشاوره نموده چنین رأی می دهد:
رأی شعبه
قسمت اخیر ماده 11 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب ناظر به مواردی است که خوانده در ایران اقامتگاه یا محل سکونت موقت نداشته باشد مجهول المکان بودن خوانده از شمول ماده مذکور خارج است و با توجه به ماده 13 قانون مذکور که مقرر می دارد دعاوی راجع به اموال منقول که از عقود و قراردادها ناشی شده باشد خواهان مخیر به مراجعه به دادگاه محل وقوع عقد یا انجام محل تعهد می باشد که حسب آدرس اعلامی در قرارداد تنظیمی محل وقوع عقد و تعهد هر دو حوزه قضایی تهران می باشد لذا در اجرای تبصره ماده 27 قانون صدرالذکر با اعلام صلاحیت دادگاه عمومی حقوقی شهرستان اخیرالذکر حل اختلاف می گردد.
شعبه 40 دیوان عالی کشور رئیس: عبدالمحمد خالصی                                                    عضو معاون: علی اکبری