رأی دادگاه تجدیدنظر استان

درباره دادخواست ن. ر. به طرفیت ج. پ. دائر بر ا عاده دادرسی نسبت به دادنامه قطعی شماره 1498 مورخ 93/12/9 صادره از شعبه 10 دادگاه تجدیدنظر استان تهران با استناد به بند 4 ماده 426 قانون آئین دادرسی مدنی و تقدیم دادنامه قطعی شماره 1552 و 1553 مورخ 91/10/19 صادره از شعبه 4 دادگاه تجدیدنظر استان تهران به عنوان دادنامه متضاد، با توجه به جمیع اوراق و محتویات پرونده ، قطع نظر از اینکه دادنامه دوم در مورخ 93/12/25 به مستدعی اعاده دادرسی ابلاغ شده و دادنامه نخستین که مربوط به 91/1019 می باشد طبیعتاً قبلا به وی ابلاغ شده است و با لحاظ مقررات ماده 428 قانون آئین دادرسی مدنی ، دادخواست مورخ 94/9/10 در خارج از مهلت قانونی خواهد بود با عنایت به اینکه مقررات بند 4 ماده 426 مورد ادعای خواهان دعوای اعاده دادرسی مربوط به صدور دو حکم متضاد از یک شعبه دادگاه می باشد و درجه دادگاه ملاک نیست و در ما نحن فیه صرف نظر از متضاد بدون یا نبودن این دو حکم ابرازی، چون حکم شماره 1552-1553 از سوی این محکمه صادر نشده است دادگاه ادعای مستدعی اعاده دادرسی را وارد تشخیص نداده، مستندا به تبصره ماده 435 قانون آئین دادرسی مدنی ، قرار رد درخواست اعاده دادرسی را صادر می نماید . رأی صادره قطعی است.
شعبه 10 دادگاه تجدیدنظر استان تهران - رئیس و مستشار
محمد حسن امی - امیرحسین رمضان زاده