رأی شعبه دیوان عدالت اداری

شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته: در سال 1384 جهت ادامه تحصیل در مقطع دکتری دانشگاه ... پذیرفته شده و پس از گذشت 6 سال در سال 1390 فارغ التحصیل شده است، لیکن اداره طرف شکایت از اعطای مدرک تحصیل نامبرده خودداری نموده و اعطای مدرک تحصیلی وی را منوط به پرداخت شهریه کرده است و شاکی به شرح خواسته نسبت به موضوع معترض و تقاضای رسیدگی کرده که با توجه به بررسی محتویات پرونده، نظر به اینکه به دلالت گواهی معاونت تحصیلات تکمیلی دانشگاه که در سال تحصیلی 85 ـ 84 در رشته ... دوره روزانه دانشگاه ... ثبت نام نموده و مشغول تحصیل شده است و با توجه به اینکه در تاریخ انتقال شاکی در دانشگاه ...،آئین نامه انتقال دانشجویان ایرانی دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی خارج از کشور به دانشگاه‌های داخل مصوب 4/3/82 حاکم بوده است و بر اساس ماده 19 آیین‌نامه مذکور هزینه‌های تحصیلی دانشجویان که طبق این آیین‌نامه به دانشگاه منتقل می‌شوند، بر اساس تعرفه مصوبه هیأت امنای دانشگاه برای دانشجویان خارجی می‌باشد که توسط دانشجو در ابتدای هر نیمسال تحصیلی باید پرداخت گردد و با توجه به اینکه دلیلی بر تصویب هیأت امنا مبنی بر پرداخت شهریه بر اساس آیین‌نامه مذکور ملحوظ نیست و طبق ماده 4 قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت دریافت هر گونه وجه توسط دستگاه‌های دولتی منوط به تصویب و اذن قانونگذار می‌باشد و از طرفی شاکی در دوره روزانه مشغول به تحصیل بوده است که برای دانشجویان دوره روزانه پرداخت وجه یا شهریه تکلیف نشده است و مصوبات بعد از سال 1384 درخصوص شاکی به دلیل عطف به ماسبق نشدن تکالیف آن قابلیت اجرایی ندارد، علیهذا دلیلی بر تکلیف دانشجوی دوره روزانه بر پرداخت شهریه ملحوظ نبوده و حکم به ورود شکایت دایر بر الزام دانشگاه ...به صدور مدرک تحصیلی شاکی صادر و اعلام می‌گردد. رأی صادره قطعی است.
دادرس شعبه 1 دیوان عدالت اداری ـ مستشار شعبه
مؤمنی ـ مولابیگی