رأی شعبه دیوان عدالت اداری

در خصوص شکایت شاکیه به طرفیت ادارات مشتکی عنه به خواسته تبدیل وضعیت استخدامی از قراردادی به رسمی، چنین اعلام داشته که فرزند (ع.ق.) جانباز 50 درصد است که در سنه 1364 جانباز گردیده و از سال 1384 با مدرک لیسانس در سازمان میراث فرهنگی، اداره کل مجلس و امور استان‌ها، تاکنون به طور مستمر و به نحو احسن مشغول به کار بوده و به اعتبار فعالیتش در خلال این مدت بارها مورد تشویق قرار گرفته و مستنداً به بند و ماده 44 قانون برنامه پنجم توسعه اقتصادی اجتماعی و نیز قانون بودجه سال 1390 در خصوص تبدیل وضعیت فرزندان شاهد و ایثارگر مقرر نموده فرزندان شاهد و ایثارگران از کلیه امتیازات مقرر در قوانین مختلف کشور برای جانبازان 50 درصد را برخوردارند و از جمله این امتیازات تبدیل وضعیت استخدامی آنان می‌‌باشد و سازمان مشتکی عنه در مقام پاسخ به شکایت مطروحه اعلام نموده که سازمان به تنهایی قادر به تبدیل وضعیت استخدامی نمی‌باشد. حالیه با توجه به مراتب فوق و محتویات و مندرجات پرونده و علل و جهات مصرحه فوق و توجهاً به مندرجات قانون بودجه سال 1389 مربوط به فرزندان شهدا و ایثارگران و ماده هشت قانون تسهیلات استخدامی و اجتماعی جانبازان انقلاب اسلامی مصوب 31/1/74 و بند هـ ماده 44 قانون برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران، دعوی مطروحه را وارد و موجه تشخیص و حکم به الزام سازمان‌های مشتکی عنه به استخدام رسمی شاکیه صادر و اعلام می‌‌گردد. رأی صادره وفق ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری قطعی است.
رئیس شعبه 9 دیوان عدالت اداری ـ مستشار شعبه
مهری ـ پیرزاده