رأی شعبه دیوان عدالت اداری

حمایت قضایی از کارمندان دستگاه‌های اجرایی در انجام وظایف و مسئولیت‌های قانونی در برابر شاکیان با استفاده از کارشناسان حقوقی خود، پیش بینی شده در ماده 88 قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب 8/7/1386 موجب لغو و بی‌اعتبار شدن ماده واحده قانون حمایت قضایی از کارکنان دولت و پرسنل نیروهای مسلح مصوب 29/7/1376 نگردیده است زیرا قلمرو ماده واحده پس از حیات کارمندان دستگاه را نیز در بر میگیرد که چنین امری در ماده 88 یاد شده پیش‌بینی نگردیده، به علاوه ماده واحده قانون اصلاح قانون حمایت قضایی از کارکنان دولت و پرسنل نیروهای مسلح مصوب 26/1/1388 که از حیث زمان تصویب مؤخر بر قانون مدیریت خدمات کشوری است و دایره شمول آن به مؤسسات و نهادهای عمومی غیر دولتی گسترش یافته است، حاکی از نظر قانونگذاران بر اعتبار و استمرار ماده واحده مصوب سال 1376 می‌باشد و حکم کارگزینی که برای خواهان از سوی دستگاه متبوع او صادر گردیده دلالت بر استحقاق خواهان به برخورداری از مزایای 40% فوق‌العاده جذب پیش بینی شده در ماده 13 آیین نامه اجرایی ماده واحده مصوب سال 1376 دارد، بنا به مراتب مذکور خوانده ملزم و مکلف به برقراری دوباره 40% فوق‌العاده جذب مطالبه شده در ستون خواسته دادخواست در حق خواهان می‌گردد. این حکم قطعی است.
رئیس شعبه 3 دیوان عدالت اداری ـ مستشار شعبه
واحدی ـ فرزد