رأی دادگاه بدوی

در خصوص دعوی خواهان ح. ح.د.ج. به طرفیت خوانده شرکت بیمه الف. به خواسته صدور حکم بر الزام خوانده به پرداخت دیه کامل یک زن مسلمان (دختر خواهان) سرنشین اتومبیل حادثه دیده با احتساب کلیه خسارات دادرسی خواهان در توضیح اعلام داشته که فرزندش به نام ن. سرنشین اتومبیل وی بوده که در حادثه تصادف مورخه 1391/3/29 منجر به فوت وی شده و چون اتومبیل وی تحت بیمه شرکت خوانده بوده شرکت خوانده حاضر به پرداخت دیه فوت وی نمی‌باشد نماینده خوانده در مقام دفاع عنوان داشته که چون خواهان در حادثه تصادف منجر به فوت دخترش، خودش مقصر حادثه بوده دیه فوت فرزندش به وی تعلق نمی‌گیرد، دادگاه از توجه به محتویات پرونده و با عنایت به وجود بیمه‌نامه شماره 4433422-89 ت که تا تاریخ 1391/3/31 اعتبار داشته که بین طرفین معتبر و لازم الاجراء است و با عنایت به اینکه قرارداد تنظیمی فرع بر مقررات قانونی راجع به قانون مجازات اسلامی است و در قتل غیر عمد تعلق دیه بر قاتل غیر عمد هرچند محل اختلاف است ولکن فلسفه وجودی قراردادهای بیمه بر تعلق دیه به قاتل مقصر (غیرعمد) دلالت دارد، دادگاه دعوی خواهان را ثابت و قانونی تشخیص حکم به محکومیت خوانده به استناد مواد 198 و 519 قانون آئین دادرسی مدنی دادگاه‌های عمومی و انقلاب حکم بر محکومیت خوانده به پرداخت یک فقره دیه کامل (زن مسلمان) در حق خواهان صادر و اعلام می‌دارد و نظر به مطالبه خسارات دادرسی خوانده فعلاً محکوم است مبلغ ۱/050/۰۰۰ ریال بابت هزینه ابطال تمبر در حق خواهان پرداخت نماید. رأی دادگاه حضوری بوده ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظر در محاکم تجدیدنظر استان تهران است.
رئیس دادگاه شعبه 22 عمومی تهران - میرزاجانی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در این پرونده آقای م.ک.ق. نماینده حقوقی شرکت سهامی بیمه الف. به طرفیت آقای ح.ح.د.ج. از دادنامه شماره 1272 مورخه 1392/11/30 شعبه 22 دادگاه عمومی حقوقی تهران در مهلت مقرر قانونی تجدیدنظرخواهی نموده است که به موجب دادنامه مذکور درخصوص دعوی تجدیدنظرخوانده به طرفیت تجدیدنظرخواه به خواسته صدورحکم به پرداخت دیه کامله یک زن مسلمان با احتساب کلیه خسارات دادرسی حسب مواد استنادی حکم به محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت یک فقره دیه کامله (زن مسلمان) در حق تجدیدنظرخوانده و پرداخت مبلغ ۱/050/۰۰۰ ریال بابت هزینه دادرسی صادرشده است اینک باتوجه به محتویات پرونده اعتراض تجدیدنظرخواه به دادنامه تجدیدنظرخواسته موجه به نظر نمی‌رسد چرا که اولاً: سقف تعهدات بیمه‌گر در بیمه‌های اجباری که مصداق اعلامی آن بیمه مسئولیت ناشی از حوادث رانندگی در مقابل اشخاص ثالث است مطابق قانون تعیین می‌گردد و نه قرارداد فیمابین. لذا ملاک تعهد بیمه گزارش اعلامی بیمه توسط قوه قضائیه در سال پرداخت دیه است و نه در زمان انعقاد عقد ثانیاً: مطالبه ضرر و زیان وارده توسط راننده مسبب حادثه در مانحن فیه بلااشکال است چرا که مطابق قانون بیمه اجباری مسئولیت ناشی از رانندگی مصوب سال 1388 صرفاً راننده مسبب حادثه در مقابل بیمه‌گر شخص ثالث محسوب نمی‌گردد بنابراین بر خلاف قانون سابق بستگان درجه اول راننده مقصر شخص ثالث محسوب شده و بیمه‌گر ملزم به جبران خسارات ایشان می‌باشد در ما نحن فیه خواهان بدوی به صفت احدی از وراث شخص ثالث در اثر رانندگی اقدام به تقدیم دادخواست نموده است و این واقعیت که نامبرده همزمان راننده مسبب حادثه بوده است ثاثیری در قابلیت پذیرش دعوی و تعهد بیمه‌گر و جبران خسارات وارده به شخص ثالث نخواهد داشت در نتیجه ایرادی به دادنامه موصوف وارد نیست ضمن رد اعتراض مستنداً به ماده 358 قانون آئین دادرسی مدنی دادنامه تجدیدنظرخواسته عیناً تأیید می‌شود این رأی قطعی است.
مستشار و مستشار شعبه 43 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
سیدابوالحسن قاسمی - محمدحسین عبداللهی