رأی شعبه دیوان عدالت اداری
نظر به اینکه اولاًـ در حال حاضر بر اساس تقویم رسمی کشور جمهوری اسلامی ایران که تعیین نام ماههای فارسی آن بر اساس قانون مصوب11/1/1304 [قانون تبدیل بروج به ماههای فارسی از نوروز 1304 شمسی] به تصویب مجلس (وقت) رسیده است و همچنین اصل17 قانون اساسی، ملاک انجام هرگونه اقدام اداری، سال هجری شمسی میباشد که تعداد روزهای هر ماه به صراحت و هر سال در آن درج میگردد و با عنایت به اینکه تعیین سن افراد نیز برای انجام هرگونه اقدام اداری در سطح کشور مستلزم مراجعه به تقویم رسمی میباشد. ثانیاًـ مقررات ماده443 قانون آیین دادرسی مدنی با توجه به فلسفه وجودی آن، صرفاً در خصوص مواعد قانونی در مسیر مراحل رسیدگی توسط مراجع قضایی بوده و نمیتواند مبنای تعیین سن افراد قرار بگیرد و نهایتاً قانون استنادی شاکی منصرف از موضوع میباشد، با عنایت به مراتب مرقوم و با توجه به اینکه پدر شاکی تا پایان سال1390 (با فرض ارفاق ستاد کل نیروهای مسلح برای اجرای قانون جدید مصوب22/8/90) فاقد59 سال تمام بوده است؛ بنابراین نامبرده مشمول بهرهمندی از معافیت کفالت به دلیل یگانه مراتب و نگهدارنده پدر نمیباشد. لذا شکایت مطروحه غیرموجه تشخیص و مستنداً به مفهوم مخالف ماده 14 قانون دیوان عدالت اداری حکم به رد آن صادر و اعلام میگردد. رأی صادره وفق ماده7 قانون مرقوم قطعی است.
رئیس شعبه 5 دیوان عدالت اداری ـ مستشار شعبه
فرح پور ـ محمدی