رأی شعبه بدوی دیوان عدالت اداری

با توجه به محتوای پرونده و ملاحظه مصوبه 124320/ت 47022 مورخ 1390/6/31 هیأت وزیران و دفاعیات اداره مشتکی عنه [سازمان امور مالیاتی کشور]، با توجه به اینکه فلسفه اساسی پرداخت فوق العاده ویژه موضوع مصوبه، به جهت نوع مشاغل مندرج در مصوبه بوده است و از آنجایی که افراد شاغل در مشاغل اعلامی مندرج در مصوبه اختصاص به بخش خاصی از وزارت امور اقتصادی و دارایی نداشته و با توجه به اینکه سازمان امور مالیاتی، بخشی از وزارت مذکور بوده و نوع کار و فعالیت آن ها تفاوت اساسی نداشته که بتوان مصوبه مذکور را منصرف به بخش خاصی از وزارت امور اقتصادی و دارایی نمود، و اصولاً آنچه که از ظهور و اطلاق وزارت امور اقتصادی و دارایی تبادر به ذهن می گردد این که، کارمندان شاغل در آن وزارتخانه اعم از اینکه در سازمان امور مالیاتی مشغول خدمت می باشند، یا [خیر]، بخش دیگری از وزارتخانه را شامل خواهند شد، [و] خروج افراد شاغل در مصوبه در سازمان امور مالیاتی نیاز به صراحت در مصوبه دارد؛ لهذا با توجه به مراتب مذکور، شکایت شاکی برای برخورداری از مزایای مصوبه وارد تشخیص و حکم بر الزام سازمان مشتکی عنه به اجرای مصوبه در حق وی صادر و اعلام می نماید. رأی صادره ظرف 20 روز از تاریخ ابلاغ، قابل اعتراض در شعب تجدیدنظر دیوان است.
رییس شعبه 13 دیوان عدالت اداری
رشیدی

رأی شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری

نظر به اینکه مصوبه شماره 124320/ت/47022 مورخ 1390/6/21 هیأت وزیران، دلالت بر پرداخت فوق العاده به مشاغل ذی حسابی حسابداری و حسابرسی در وزارت اقتصادی و دارایی دارد، با عنایت به این که به موجب رأی وحدت رویه شماره 1065 مورخ 1392/12/26 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، منظور از کارکنان وزارت اقتصادی و دارایی شامل کارکنان سازمان امور مالیاتی نیز هست، هر چند در مصوبه مذکور سازمان های تابعه را ذکر نکرده، لیکن با توجه به لازم الاتباع بودن مفاد رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عدالت اداری نسبت به شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری، مستنداً به ماده 89 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری، ضمن رد تجدیدنظرخواهی، با رعایت ماده 71 همان قانون رأی معترضٌ عنه تأیید می گردد. رأی صادره قطعی است.
مستشاران شعبه اول تجدید نظر دیوان عدالت اداری
محمد ناصر فرجی - غلامرضا مولابیگی