رأی شعبه تشخیص دیوان عدالت اداری

نظر به اینکه طبق ماده 4 قانون مدنی اثر قانون نسبت به آتیه بوده و نسبت به ماقبل اثری نداشته مگر اینکه درخود قانون تصریح شود و از آنجایی که تبصره 3 الحاقی به ماده 11 قانون خدمت پزشکان و پیراپزشکان مصوب 3/7/1379 بوده و از تاریخ تصویب این قانون آن عده از مشمولان این قانون که در مدت خدمت مقرر، تحت پوشش نظام‌های حمایتی دیگر نیستند، با پرداخت حق بیمه مقرر در قانون تأمین اجتماعی مصوب 1354 توسط مشمول و دستگاه ذیربط تحت پوشش حمایت‌های پیش بینی شده در قانون یاد شده قرارخواهند گرفت؛ و با توجه به اینکه شاکی از تاریخ 25/7/77 لغایت 31/2/1379 به عنوان نیروی طرحی قبل از تصویب تبصره 3 الحاقی به ماده 11 قانون مزبور اشتغال به خدمت داشته، از دایره شمول رأی وحدت رویه شماره 375 ـ 4/5/88 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری خارج است، بنابراین عدول قضات صادرکننده رأی از نظریه سابق، محمول بر اشتباه بوده و غیر موجه تشخیص می‌گردد؛ لذا قرار رد درخواست و اعمال ماده 16 قانون دیوان عدالت اداری صادر و اعلام می‌گردد. رأی صادره قطعی است.
رئیس شعبه 1 تشخیص دیوان عدالت اداری ـ مستشاران شعبه
اشراقی ـ شریعت فر ـ دلاوری ـ درزی رامندی ـ یاورزاده (اقلیت)