رأی شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری

بنا به حکم قانونگذار در ماده 111 قانون تأمین اجتماعی، مستمری بازنشستگی در هر حال نباید از حداقل مزد کارگر عادی کمتر باشد. همچنین بر اساس مفاد دادنامه شماره 24/6/87-430 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری حکم مقرر در تبصره ماده واحده قانون الحاق یک تبصره به ماده 76 قانون تأمین اجتماعی مصوب سال 1376 که مقرر داشته زنان کارگر با داشتن 20 سال سابقه کار و 42 سال سن به شرط پرداخت حق بیمه با 20 روز حقوق بازنشسته می‌شوند در واقع و نفس الامر در مقام نحوه احتساب مستمری بازنشستگی مشمولین تبصره مزبور انشاء شده است و با عموم و اطلاق حکم مندرج در ماده 111 قانون تأمین اجتماعی که با قید عبارت «در هر حال»; بر عدم جواز کاهش مستمری از کارافتادگی کلی و مستمری بازنشستگی و مجموع مستمری بازماندگان از حداقل مزد کارگر عادی تأکید کرده است منافاتی ندارد و نافی اعتبار و آثار مترتب بر ماده اخیرالذکر نیست. در واقع هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، عبارت پرداخت مستمری بازنشستگی متناسب با سنوات پرداخت حق بیمه را تفسیر و تبیین نموده است، چرا که سازمان تأمین اجتماعی تأکید دارد عبارت متناسب با سنوات پرداخت حق بیمه در حکم قانونگذار مبین برقراری مستمری بازنشستگی به میزان سنوات پرداخت حق بیمه بدون رعایت ماده 111 قانون تأمین اجتماعی است. حال آنکه واژه متناسب در مقام نحوه احتساب مستمری بازنشستگی انشاء شده است و با عموم و اطلاق حکم مندرج در ماده 111 قانون تأمین اجتماعی منافاتی ندارد. همچنین به موجب بند ب ماده 4 تصویب‌نامه شماره 120833 ت 47214-15/6/90 هیأت وزیران مستمری قابل پرداخت معادل مستمری استحقاقی بیمه شده یعنی متناسب با سنوات پرداخت حق بیمه خواهد بود و این گونه مستمری بگیران از شمول ماده 111 قانون تأمین اجتماعی خارج می‌باشند. اما متعاقباً هیأت وزیران با صدور تصویب نامه شماره 229429 ت 47214 ـ 23/11/90 عبارت این گونه مستمری بگیران از شمول ماده 111 قانون تأمین اجتماعی خارج می‌باشند مندرج در بند ب ماده 4 تصویبنامه شماره 15/6/90-120833 ت 47214 را حذف نموده است که همین موضوع مبین آن است که قید عدم الزام به رعایت ماده 111 قانون تأمین در برقراری مستمری بازنشستگی مندرج در تصویب‌نامه قبلی خلاف قانون بوده است. ضمن آنکه قانونگذار در هر جایی که رعایت ماده 111 قانون تأمین اجتماعی الزامی نبوده به آن تصریح نموده مانند بند یک تبصره 3 ماده 80 قانون تأمین اجتماعی که در خصوص پرداخت مستمری به بازماندگان بیمه شده متوفی عدم رعایت ماده 111 قانون تأمین اجتماعی را تصریح نموده؛ بنا به مراتب فوق و با توجه به عدم تصریح قانونگذار در مورد عدم رعایت ماده 111 قانون تأمین در خصوص میزان مستمری بازنشستگی شاکی خواسته وی موجه تشخیص به تجویز ماده 13 قانون دیوان عدالت اداری حکم به الزام مشتکی‌عنه نسبت به اصلاح میزان مستمری بازنشستگی شاکی بر اساس ماده 111 قانون تأمین اجتماعی صادر و اعلام می‌نماید. رأی صادر شده قطعی است.
رئیس شعبه 25 دیوان عدالت اداری ـ مستشار شعبه
نوروزی ـ بهرامی