رأی شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری

با عنایت به اینکه آقای (غ. ض.) در دادخواست تقدیمی، تقاضای الزام به احتساب و پرداخت یک ماه حقوق و فوق‌العاده شغل به میزان هر سال خدمت به عنوان پاداش خدمت در مناطق محروم و دهستان‌های کمتر توسعه یافته طبق بند 3 مصوبه 23347 ت 215 هـ -12/6/73 و ماده 41 قانون استخدام کشوری در رأی شماره 940-6/9/86 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری مطرح نموده است و مدعی است از سال 54 تا 86 در ثبت احوال دهدشت خدمت نموده و با توجه به اینکه استان جزء مناطق محروم و دورافتاده اعلام گردیده است و نظر به اینکه شهر دهدشت یکی از دهستان‌های مناطق محروم می‌باشد تقاضای رسیدگی دارد. صرف نظر از اینکه خوانده در لایحه ارسالی عدم پرداخت پاداش مذکور را عدم تأمین اعتبار و یا تأخیر طولانی در اجرایی شدن مصوبه در استانها اعلام نموده است و صرف نظر از کیفیت دفاعیات خوانده، نظر به اینکه محل خدمت شاکی شهرستان دهدشت بوده است و پاداش مناطق محروم به دهستان‌های محروم و دور افتاده تعلق می‌گیرد، لذا شکایت از شمول رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عدالت اداری موصوف خارج است، لذا به استناد رأی مذکور و ماده 7 و 13 قانون دیوان عدالت اداری شکایت را غیر موجه تشخیص و رأی به رد آن صادر و اعلام می‌نماید. رأی صادره قطعی است.
رئیس شعبه 23 دیوان عدالت اداری ـ مستشاران شعبه
فرجی ـ شریعت فر ـ اسکندری