رأی شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری

شاکی آقای (م. هـ .) که به حالت عادی بازنشسته شده با طرح شکایت علیه سازمان مشتکی‌عنه، صدور حکم بازنشستگی و مستمری متعلقه به علت وجود سابقه اشتغال در کارهای سخت و زیان‌آور را با بیان اینکه از سال 58 سابقه استخدام داشته و به موجب نظریه کمیته استانی در مورخ 12/12/88 شغل مورد اشتغال وی را که در شرکت برق شاغل بوده سخت و زیان‌آور شناخته است، صدور حکم به مفاد خواسته را استدعا نموده است. متقابلاً سازمان مذکور طی لایحه جوابیه شماره... اجمالاً اجابت درخواست شاکی را صرفاً به علت معاذیر مقرر در بند (ب) قانون اصلاح تبصره الحاقی به ماده 76 قانون تأمین اجتماعی و ماده 14 آیین‌نامه اجرایی آن مقدور ندانسته و رد شکایت را خواستار شده است. بنا به مراتب معروضه و مستندات ابرازی نظر به اینکه آنچه مسلم است شاکی در کارهای سخت و زیان‌آور اشتغال داشته و مطابق بند یک شق پ ماده 76 قانون تأمین اجتماعی داشتن حداقل 20 سال سابقه متوالی در کارهای موصوف که مخل سلامت شناخته شده و برای احراز بازنشستگی پیش از موعد کافی دانسته شده و شاکی در ازمنه مورد اشتغال حق بیمه مربوطه را پرداخت نموده، و با توجه به اینکه نسبت به شاکی با داشتن بیش از 25 سال سابقه اشتغال در مشاغل سخت و زیان‌آور نیازی به بررسی توالی و تناوب نمی‌باشد و از طرفی مستنداً به رأی وحدت رویه شماره 225-22/6/89 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری بازنشستگی به حالت عادی مانع از استفاده از حقوق مکتسبه قبل از بازنشستگی نمی‌باشد که این موضوع در رأی شماره 4-16/1/88 نیز مورد تأیید قرار گرفته است و با عنایت به اینکه کمیته استانی سخت و زیان آور بودن مشاغل شاکی را تأیید کرده است، فلذا با احراز حقانیت شاکی و وجود موجبات و شرایط قانونی برخورداری از مستمری در کارهای سخت و زیان‌آور مستنداً به بند یک شق پ ماده 76 قانون تأمین اجتماعی شکایت وی را مقرون به صحت و محرز و ثابت تشخیص گردید و به استناد مواد 7 و 14 قانون دیوان عدالت اداری حکم به ورود شکایت و الزام سازمان خوانده به صدور حکم بازنشستگی شاکی و پرداخت مستمری مربوطه در کارهای سخت و زیان‌آور در حق شاکی صادر و اعلام می‌گردد. رأی صادره قطعی است.
رئیس شعبه 17 دیوان عدالت اداری ـ مستشار شعبه
رحیمی ـ روحی