رأی خلاصه جریان پرونده

آقای ح.ج. به اتهام ترک انفاق تعقیب گردیده و به موجب رأی دادگاه عمومی ، به تحمل 4 ماه حبس محکوم شده است. پس از تجدیدنظرخواهی نام برده، شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان ، رأی صادره را به موجب دادنامه شماره 00851 مورخه 3/10/91 ابرام نموده است. پس از قطعیت رأی صادره، محکوم علیه تقاضای اعاده دادرسی نموده است. وکیل محکوم علیه اعلام کرده است چون شاکی از حق حبس استفاده کرده و برای مطالبه مهریه به استناد قانون، تقاضای حبس متهم را نموده است و با توجه به رأی وحدت رویه 633 مورخه 14/2/78 هیأت عمومی دیوان عالی کشور، در صورت استفاده از حق حبس، موضوع کیفری تلقی نمی شود، لذا رأی صادره خلاف قانون است که دادگاه به آن توجه نکرده است. پس از وصول تقاضا به دیوان عالی کشور پرونده جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع گردیده است.

رأی شعبه دیوان عالی کشور

تقاضای اعاده دادرسی ح.ج. از رأی شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان وارد است. زیرا به موجب رأی دادگاه یاد شده، محکومیت نام برده به اتهام ترک انفاق همسرش به 4 ماه حبس تعزیری قطعی شده است؛ در حالی که به صراحت رأی شعبه اول دادگاه عمومی ، زوجه از حق حبس خود برای مطالبه مهریه استفاده کرده و به موجب رأی وحدت رویه شماره 633 مورخه 14/2/78 هیأت عمومی دیوان عالی کشور، در این قبیل موارد ترک انفاق از ناحیه زوج وصف کیفری ندارد. لذا به استناد بند 6 ماده 272 قانون آیین دادرسی کیفری اعاده دادرسی در شــعبه هم عرض تجــدیدنظر استان
تجویز می گردد.
رئیس شعبه 15 دیوان عالی کشور ـ مستشار
شبیری ـ قربانی