رأی خلاصه جریان پرونده

در تاریخ 13/6/1391 ستاد اجرایی فرمان حضرت امام (ره) به طرفیت م. و گ.الف. طرح دعوی و درخواست صدور حکم به تملک پلاک 5/1423 بخش دو مقوم به مبلغ یک صد میلیون ریال را کرده است و توضیح داده که خواندگان به خارج از کشور رفته و اموال و املاک ایشان بلاصاحب رها گردیده است و موجب حیف و میل توسط غیر شده طبق ماده 113 اصلاحیه آیین نامه اجرایی قانون موضوع اصل 49 قانون اساسی تقاضای رسیدگی و صدور حکم کرده است. شعبه دوم دادگاه عمومی حقوقی طی قرار شماره 4149100562- 16/6/91 رسیدگی به موضوع را در صلاحیت دادگاه اصل 49 قانون اساسی مستقر در استان آذربایجان شرقی تلقی و قرار عدم صلاحیت صادر کرده است. دادگاه ویژه یاد شده به شرح دادنامه شماره 123500043 مورخ 2/7/1391 استدلال کرده که دادگاه ویژه با توجه به ماده 5 اصلاحی صالح به رسیدگی به اموال بلاصاحب و رها شده نیست و در صلاحیت دادگاه های عمومی است لذا به اعتبار دادگاه عمومی قرار عدم صلاحیت صادر و پرونده را به دیوان کشور ارسال داشته است.

رأی شعبه دیوان عالی کشور

با اصلاح ماده 5 آیین نامه نحوه رسیدگی به پرونده های اصل 49 قانون اساسی و حذف ماده 6 آن صلاحیت دادگاه انقلاب ویژه اصل 49 قانون اساسی تحدید و دقیقاً مشخص شده است و به نحوی که دادگاه مرقوم مستقر در آذربایجان شرقی استدلال کرده است رسیدگی به اموال رها شده افراد که فوت آنان مسلم نیست از صلاحیت دادگاه مزبور حذف شده است و موضوع فعلی هم از شمول ماده 13 آیین نامه خارج است و خواندگان جزء افرادی که قبلاً دادگاه ویژه طی شماره 8626 - 18/1/76 درباره آنان حکم صادر کرده است، نیستند. علی هذا نظر به صلاحیت عام محاکم عمومی دادگستری رسیدگی و اظهار نظر در مورد ادعای مطروحه در صلاحیت ... است ضمن نقض قرار عدم صلاحیت صادره از این دادگاه مستنداً به ماده 28 قانون آیین دادرسی مدنی حل اختلاف می شود.
رییس شعبه 3 دیوان عالی کشور- مستشار
غفار پور - سواد کوهی فر