رأی خلاصه جریان پرونده

حسب محتویات پرونده آقای م.ص. فرزند م.ب. به دادسرای عمومی و انقلاب ت مراجعه و در مورد مزاحمت تلفنی نسبت به شماره تلفن موبایل مشخصی شکایت کرده و توضیح داده که از طریق شماره تلفن مورد شکایت، خود و همسرش به عناوین مختلف مورد تهدید از جمله اسیدپاشی قرار گرفته و تقاضای رسیدگی نموده است که با اقدامات دادسرای مزبور مشخص [شد که] شماره تلفن مورد ارتباط در شهرستان گ بوده است که با صدور نیابت قضائی پرونده به دادسرای شهرستان گ ارسال و با احضار دارنده تلفن مورد شکایت (آقای پ.ف.) ایشان مدعی مفقود نمودن سیم کارت تلفن مذکور و انکار مزاحمت شده که نهایتاً با صدور قرار تأمین آزاد و پرونده به دادسرای معطی نیابت اعاده گردیده که متعاقباً دادسرای عمومی و انقلاب ت با این استدلال که محل وقوع بزه انتسابی شهرستان گ بوده، قرار عدم صلاحیت به شایستگی دادسرای عمومی و انقلاب گ صادر و دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان گ نیز با استناد به رأی وحدت رویه شماره 721 مورخه 21/4/1390 هیأت عمومی دیوان عالی کشور و محل وقوع نتیجه جرم دادسرای عمومی و انقلاب ت را شایسته رسیدگی تشخیص و با حدوث اختلاف در صلاحیت پرونده به دیوان عالی کشور ارسال و به این شعبه ارجاع شده است که در تاریخ بالا هیأت شعبه تشکیل و پس از ملاحظه محتویات پرونده و استماع نظریه دادیار محترم دادسرای دیوان عالی کشور مبنی بر اتخاذ تصمیم شایسته مشاوره نموده، چنین رأی می دهد:

رأی شعبه دیوان عالی کشور

درخصوص حدوث اختلاف نظر قضائی راجع به صلاحیت رسیدگی فی مابین دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان گ و با توجه به محتویات پرونده و جهات مندرج در قرار عدم صلاحیت صادره از دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان گ و مستنداً به رأی شماره 721 مورخه 21/4/1390 هیأت عمومی دیوان عالی کشور و مواد 53 و 54 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری، حوزه قضائی ت برای رسیدگی به پرونده مطروحه صالح خواهد بود. علی هذا با اعلام صلاحیت مرجع مذکور در مورد اختلاف حاصله، رفع اختلاف می نماید و مقرر است دفتر پرونده را از موجودی کسر و به مرجع مربوط ارسال شود.
رئیس شعبه 2 دیوان عالی کشور ـ مستشار شعبه
هاشمی ـ طباطبایی