رأی دادگاه بدوی

در مورد اتهام آقای م. فرزند س. به هویت پرونده دایر بر توهین و تهدید موضوع کیفرخواست مورخه 27/6/90 صادره از دادسرای عمومی ناحیه 6 تهران، دادگاه نظر به محتویات پرونده ملاحظه می گردد حسب شکایت مطروحه تحقیقات و گزارشات معموله از ناحیه مراجع انتظامی ماحصل ماجرا بدین نحو بوده که متهم در نزد شاکی که دارای تولیدی لباس و پوشاک بوده مشغول کارگری [بوده است] که در امر پرداخت وجه بابت کار لباس که به صورت اجرتی انجام می داد با هم اختلاف و منتهی به درگیری و در ازای آن متهم بیان داشت در نزد شاکی اجرتی کار می کرد و نسبت به پرداخت دستمزد امتناع نموده و با یکدیگر درگیر و اقدام به توهین از ناحیه نامبرده شده، دادگاه بنا به مراتب و با توجه به مؤدای گواهی گواهان مجرمیت مشارالیه فقط نسبت به توهین به نظر دادگاه محرز و مستنداً به ماده 608 قانون مجازات اسلامی النهایه متهم فوق التوصیف به پرداخت یک میلیون ریال جزای نقدی درحق دولت جمهوری اسلامی ایران محکوم می گردد ولیکن در مورد اتهام دیگر وی دایر بر تهدید نظر به انکار متهم و از اینکه دلیل و مدرک دیگری که حاکی از توجه اتهام به نامبرده باشد برای دادگاه احراز نگردیده، فلذا مجرمیت مشارالیه نسبت به مورد ثابت نیست. النهایه به ملاک اصل برائت و فقدان ادله اثباتی حکم بر برائت متهم فوق التوصیف صادر و اعلام می گردد. رأی صادره ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل اعتراض به مرجع تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رئیس شعبه 1042 دادگاه عمومی جزایی تهران ـ الوندی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در این پرونده آقای م. به طرفیت آقای ق. نسبت به محکومیت خویش به اتهام توهین و آقای ق.س. به طرفیت آقای ن.نسبت به برائت ایشان از اتهام تهدید از دادنامه شماره 701043 مورخه 7/9/90 شعبه 1042 دادگاه عمومی جزایی تهران در مهلت مقرر قانونی تجدیدنظرخواهی نموده است که به موجب دادنامه مذکور آقای م.ن. به اتهام توهین حسب مواد استنادی در دادنامه به پرداخت یک میلیون ریال جزای نقدی در حق دولت محکوم گردیده است و همچنین در خصوص شکایت آقای س. علیه آقای ن. دایر بر تهدید حکم برائت صادر شده است، اینک با توجه به محتویات پرونده و شهادت شهود و در مورد توهین و مدافعات بلاوجه آقای ن. و همچنین در مورد تهدید نیز مطلق تهدید جرم نبوده بلکه در مواردی که تهدید مؤثر و شخص تهدید کننده توانایی انجام آن را داشته باشد که در مانحن فیه به این صورت نمی باشد. لذا در مجموع اعتراض موجهی از سوی تجدیدنظرخواهان ها به عمل نیامده، دادگاه ضمن رد اعتراض آنان وفق بند الف از ماده 257 قانون آیین دادرسی دادنامه تجدیدنظرخواسته تأیید می شود. این رأی قطعی است.
رئیس شعبه41 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
قنبری ـ قاسمی