رأی شعبه بدوی دیوان عدالت اداری

در خصوص شکایت خانم ز.ج. فرزند ق. با وکالت ش. و م. شهرتین هر دو م. به طرفیت سازمان پزشکی قانونی کشور، به خواسته فوق‌الذکر [صدور حکم به استحقاق موکله به دریافت فوق‌العاده خاص و الزام به پرداخت آن از تاریخ ابتدای 1390]؛ توجهاً به اوراق و محتویات پرونده، دادخواست تقدیمی وکیل شاکی و ضمائم آن، همچنین لایحه دفاعیه سازمان طرف شکایت به شماره ... مورخ 92/9/25 نظر به اینکه قانون فوق‌العاده خاص کارمندان سازمان‌های پزشکی قانونی کشور و انتقال خون ایران مصوب مجلس شورای اسلامی، بر حق و حقوق مطالبه شده شاکی تصریح دارد و سازمان مشتکی‌عنه نیز به شرح لایحه دفاعیه تقدیمی منکر این حق نگردیده، بلکه مدعی شده است که این امر منوط به داشتن اعتبار می‌باشد و امکان تأمین اعتبار به طور کامل فراهم نگردیده است. لذا امکان پرداخت 12 ماهه فوق‌العاده خاص افراد از ابتدای سال 90 مقدور نبوده و کفایت نداشته و بر اساس میزان اعتبار تخصیص یافته بین تمامی کارکنان مشمول موضوع قانون، تقسیم و پرداخت شده است. بنابراین با توجه به مراتب فوق و نظر به اینکه موارد معنونه از سوی سازمان طرف شکایت نمی‌تواند ضامن حقوق مکتسبه قانونی افراد باشد، لذا دیوان شکایت شاکی را وارد تشخیص و مستنداً به مواد 10 و 11 و 17 و 65 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 و رأی وحدت رویه شماره 34 مورخ 91/1/28 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، حکم به ورود شکایت وی و الزام سازمان مشتکی‌عنه به اجابت خواسته شاکی مبنی بر پرداخت فوق‌العاده خاص مذکور از تاریخ استحقاق در حق شاکی صادر و اعلام می‌دارد. رأی صادره ظرف بیست روز پس از ابلاغ، قابل تجدیدنظرخواهی در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری می‌باشد.
رئیس شعبه 23 دیوان عدالت اداری
میرحسینی رودبارکی

رأی شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری

در خصوص تجدیدنظرخواهی سازمان پزشکی قانونی کشور به طرفیت تجدیدنظرخوانده فوق‌الذکر به خواسته اعتراض نسبت به دادنامه تجدیدنظرخواسته مزبور، از آنجایی که به موجب ماده واحده قانون "فوق‌العاده خاص کارمندان سازمان‌های پزشکی قانونی کشور و انتقال خون ایران " مصوب 1390، پرداخت فوق‌العاده خاص مذکور به افراد ذینفع از محل اعتبار درآمدهای اختصاصی موضوع ماده (3) قانون تشکیل سازمان پزشکی قانونی کشور مصوب 1372 تأمین می‌شود و به موجب رأی وحدت رویه شماره 34-91/1/28 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، الزام سازمان مربوط به پرداخت این نوع فوق‌العاده‌ها در حد اعتبارات مصوب مستند قانونی اخیر‌الذکر خواهد بود و مستنبط از مفهوم مخالف ضوابط قانونی مذکور، فقدان اعتبار مالی مورد نظر مانع الزام سازمان مربوط در این خصوص خواهد بود، با وصف اینکه بر اساس مدارک پیوست لایحه تکمیلی تجدیدنظرخواه اعتبارات مالی لازم و کافی در این راستا وجود نداشته است، بنابه مراتب، دادنامه تجدیدنظرخواسته که بدون در نظر گرفتن زمینه پرداخت فوق‌العاده خاص مورد مطالبه، موجب الزام قانونی سازمان پزشکی قانونی گردیده است، قابل نقض تشخیص، در اجرای ماده 71 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب 1392، دادنامه تجدیدنظرخواسته فوق‌الذکر نقض و قرار رد شکایت شاکی صادر و اعلام می‌شود. با این توضیح که این رأی مانع تقدیم دادخواست جدید شاکی، در صورت تأمین اعتبار مکفی جهت پرداخت فوق‌العاده خاص مورد مطالبه فوق نخواهد بود. رأی صادره قطعی و غیر قابل اعتراض است.
رئیس شعبه دوم تجدیدنظر دیوان عدالت اداری ـ مستشار شعبه
اشراقی ـ عرفان