رأی دادگاه بدوی

بسمه تعالی



متقاضی: اقای م. ح. ز. فرزند ب.

موضوع رسیدگی: درخواست اعاده دادرسی نسبت به دادنامه شماره *صادره از شعبه *

مرجع رسیدگی: شعبه *

هیات شعبه اقایان: ق. پ. ( رییس ) ع. ض. ( مستشار )

خلاصه جریان پرونده:

:::::::::::::::::::::::::

مندرجات دادنامه شماره *اجمالا اشعار بر این دارد. که اقای م. ح. ز. د. فرزند ب. از حیث توهین به خانم م. ا. به استناد ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات مصوب سال ۱۳۷۵ از بابت اتهام توهین به تادیه مبلغ هشتاد میلیون ریال جزای نقدی و از لحاظ مزاحمت تلفنی مستندا به ماده ۶۴۱ قانون مذکور به پرداخت مبلغ بیست میلیون ریال و از بابت توهین موضوع ماده ۶۶۹ همان قانون به تحمل یک سال حبس تعزیری و نیز به پرداخت هشتاد میلیون ریال جزای نقدی به نفع صندوق دولت از نظر اتهام دیگرش مبنی بر افترا محکوم و حکم صادره با اندک اصلاحاتی ( تقلیل مبلغ هشتاد میلیون ریال به یک میلیون ریال جزای نقدی بابت توهین ) طی دادنامه شماره *مورد تایید شعبه *قرار گرفته است. سپس و در مرحله قطعیت ، محکوم علیه با تسلیم لایحه ای به دبیرخانه دیوان عالی کشور اعتراضاتی نسبت به رای صادره عنوان و با تشبت به اعلام منجز شاکیه و سایر اوراق پرونده که تمامی انها به هنگام طرح موضوع و صدور رای خوانده خواهد شد ، درخواست تجویز تجدید محاکمه کرده که حسب الارجاع رسیدگی به موضوع به این شعبه محول گردیده است.

هیات شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش اقای ق. پ. عضوممیز و ملاحظه اوراق پرونده ، درخصوص دادنامه شماره *مشاوره نموده چنین رای می دهد:

رای شعبه

درباره درخواست اقای م. ح. ز. فرزند ب. مبنی بر تجویز تجدید محاکمه از دادنامه شماره *صادره از شعبه *که بموجب ان مشارالیه از لحاظ اتهام توهین موضوع ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات مصوب سال ۱۳۷۵ به تادیه مبلغ یک میلیون ریال و از نظر مزاحمت تلفنی مستندا به ماده ۶۴۱ قانون بالا به پرداخت مبلغ بیست میلیون ریال بدل از حبس و از جهت تهدید به قتل موضوع شکایت شاکیه ( خانم م. ا. ) مستندا به ماده ۶۶۹ قانون یاد شده به تحمل یک سال حبس تعزیری و بالاخره از حیث اتهام دیگرش دائر به افترا به اتکای ماده ۶۹۷ قانون مورد بحث به پرداخت مبلغ ۸۰ میلیون ریال با قید رعایت مقررات راجع به تعدد جرم مربوط به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی سال ۱۳۹۲ از حیث قابلیت اجرای بودن کیفر شدیدتر ، محکوم گردیده است ، توجها به اوراق پرونده و گزارش عضوممیز این مرجع ، نظر به اینکه بزه افتراء موضوع ماده ۶۹۷ قانون یاد شده ، نسبت دادن صریح عمل مجرمانه برخلاف حقیقت و واقع به شخص یا اشخاص معین است ، مشروط بر اینکه عمل مجرمانه نسبت داده شده نزد مراجع قضایی ثابت نشود. بنایعلیه چون و در مانحن فیه ، بزه افترا دارای عنوان خاص میباشد. و مستلزم طرح و اثبات در دادگاه صالحه است.و چون دادگاه بدون اینکه در رابطه با بزه افتراء انتسابی به متهم ، حکم خاصی صادر شده باشد. مبادرت به صدور حکم بر محکومیت وی نموده است.لذا اقدام دادگاه در تعیین مجازات مضاعف بابت اتهام باثبات نرسیده بزه افترا نوعی صدور حکم بیش از مجازات مقرر قانونی و از مصادیق بارز بند چ ماده ۴۷۴ قانون ایین دادرسی کیفری است.مستندا به صدر ماده ۴۷۶ همین قانون ضمن صدور رای بر پذیرش اعاده دادرسی ، رسیدگی به مورد به شعبه دیگر ( غیر از شعبه *محول میگردد. ضمنا و براساس ماده ۴۷۸ قانون یاد شده اجرای حکم موکول به صدور رای مجدد می باشد. . غ۱۴۰۰/۱/۲۲

رییس شعبه چهارم دیوانعالی کشور: ق. پ. مستشار: ع. ض.