رأی خلاصه جریان پرونده

در تاریخ ۱۴۰۰/۴/۲۸ اقای ع. م. به طرفیت همسرش خانم س. ف. م. ی. دادخواستی به خواسته صدور گواهی عدم امکان سازش جهت اجرای صیغه طلاق تقدیم نموده که حسب الارجاع در شعبه *ثبت و مورد رسیدگی قرار می گیرد اقای م. ا. م. وکیل پایه یک و مشاور حقوقی با تقدیم وکالتنامه از جانب خواهان اعلام وکالت نموده است.در جلسه مورخ ۱۴۰۰/۶/۷ فقط وکیل خواهان حضور یافته و اظهار داشت خواسته به شرح دادخواست تقدیمی است.موکل یکبار دیگر با زوجه مفارقت کرده و از هم جدا شده اند و این برای بار دوم است. موکل من متولد ۱۳۰۹ و همسر او متولد ۱۳۵۴ می باشد. با توجه به اختلاف سنی سوی معاشرت دارد. تمکین نکرده است.در سند نکاحیه شرایط توسط زوجین امضای نشده است.مهریه مبلغ پانصد هزار تومان بوده که طبق دستخطی که از زوجه داریم اقرار به دریافت مهریه نموده است.زوجه متواری است.بعلت خوراندن قرص تحت تعقیب کیفری است. دادگاه قرار ارجاع امر به داوری صادر نموده و داور منتخب خواهان نظریه کتبی خود را که حاکی از عدم حصول سازش بین طرفین بوده تقدیم داشته است. خوانده ( زوجه ) در تاریخ ۱۴۰۰/۶/۲۲ با ارسال لایحه ای به دادگاه اعلام نموده که به دلیل اخراج از منزل توسط زوج و فرزند ان وی در حال حاضر سکونتی در ان حوزه قضایی ندارم. و محل اقامت فعلی بنده *است.تقاضای صدور قرار عدم صلاحیت به شایستگی دادگاه خانواده شهرستان *مورد استدعاست. سپس دادگاه به موجب قرار شماره *مورخ ۱۴۰۰/۷/۷ باستناد ماده ۱۲ قانون حمایت خانواده مصوب سال ۱۳۹۱ قرار عدم صلاحیت خود را به صلاحیت دادگاه خانواده حوزه قضایی *صادر نموده و پس از وصول پرونده به دادگستری شهرستان *حسب الارجاع در شعبه *ثبت و مورد رسیدگی قرار می گیرد در جلسه رسیدگی مورخ ۱۴۰۰/۹/۱۶ که با حضور وکیل خواهان و نیز خوانده تشکیل گردیده وکیل خواهان اظهار داشت خواسته به شرح دادخواست تقدیمی است.زوجین در سال ۱۳۹۳ ازدواج کرده اند و فرزند مشترک ندارند زوجین سابقه ازدواج داشته اند و در سال ۱۳۹۱ طلاق گرفته اند ولی به لحاظ عدم تفاهم و اختلاف سنی زیاد انها ادامه زندگی مشترک انان امکان ندارد. لذا صدور گواهی عدم امکان سازش مورد استدعاست زوجه جهیزیه ندارد. و طبق سند عادی مهریه اش را گرفته است.و سایر حقوق مالی طبق قانون و نظر دادگاه پرداخت خواهد شد. شرایط دوزاده گانه ضمن عقد هم امضای نشده است.خوانده اظهار داشت مخالف طلاق هستم و زوج مخالف طلاق است.لکن فرزند ش این کار را شروع کرده است.و در صورت طلاق باید مهریه ام به نرخ روز و نفقه معوقه از تاریخ ۱۴۰۰/۴/۲۴ و نفقه ایام عده را می خواهم و اجرت المثل ایام زوجیت را هم می خواهم سند عادی در مورد مهریه را قبول ندارم. ان سند عادی مربوط به مهریه ازدواج سابق ما می باشد. و بصورت توافقی طلاق گرفتیم و در مورد مهریه اخیر رضایت و رسیدی نداده ام و جهیزیه ندارم. و باردار نمی باشم و فرزند مشترک نداریم وکیل خواهان مجددا اظهار داشت زوجه ناشزه است.و سوی معاشرت دارد. و طبق گزارش پلیس زوجه به زوج قرص داده و بیهوش کرده است.پرونده رابطه نامشروع داشته است.که مربوط به قبل از سال ۱۳۹۳ می باشد. و تاکنون حکم محکومیت تمکین زوجه صادر نشده است.و وجود ندارد. ایشان مستحق نفقه و اجرت المثل نمی باشد. و مهریه زوجه طبق سند ازدواج به نرخ روز پرداخت خواهد شد و ادعای زوجه مبنی بر اینکه ان سند عادی مربوط به ازدواج قبلی است.مورد قبول است. دادگاه قرار ارجاع امر به داوری صادر نموده و داور منتخب خواهان و داور منصوب خوانده هر یک نظریه کتبی خود را که حاکی از عدم حصول سازش بین طرفین بوده تقدیم داشته اند سپس دادگاه جهت تعیین میزان نفقه معوقه زوجه از تاریخ ۱۴۰۰/۴/۲۴ تا پایان سال ۱۴۰۱ و اجرت المثل ایام زوجیت موضوع را به کارشناسی ارجاع نموده و کارشناس منتخب دادگاه به شرح نظریه کتبی تقدیمی میزان اجرت المثل را از تاریخ ۱۳۹۳/۴/۲۲ ( شروع زندگی مشترک ) لغایت ۱۴۰۰/۴/۲۰ ( تاریخ خروج زوجین از زندگی مشترک ) جمعا به مبلغ ۱۸۴/۸۰۰/۰۰۰ ریال و نفقه زوجه از تاریخ ۱۴۰۰/۴/۲۴ لغایت ۱۴۰۰/۱۱/۳۰ را جمعا به مبلغ ۶۱/۷۶۶/۰۰۰ و تا پایان سال ۱۴۰۰ را ماهیانه مبلغ ۸/۵۰۰/۰۰۰ ریال و نفقه سال ۱۴۰۱ را ماهیانه مبلغ ۱۱/۰۰۰/۰۰۰ ریال تعیین و اعلام نموده است.وکیل خواهان به نظریه کارشناس اعتراض و ارجاع موضوع به هیات کارشناسان را خواستار گردیده و دادگاه نیز موضوع را به هیات سه نفره کارشناسان ارجاع نموده و هیات کارشناسان به شرح نظریه کتبی تقدیمی میزان اجرت المثل زوجه را جمعا شانزده میلیون تومان و نفقه زوجه برای سال ۱۴۰۰ را ماهیانه هفت میلیون ریال و برای سال ۱۴۰۱ ماهیانه مبلغ هشت میلیون و نهصد هزار ریال تعیین و اعلام نموده اند سرانجام دادگاه پس از اظهار عقیده قاضی مشاور ختم رسیدگی را اعلام و به موجب دادنامه شماره *مورخ ۱۴۰۰/۱۲/۱۷ پس از ذکر خواسته خواهان و اعلام احراز رابطه زوجیت دائم بین طرفین با اعلام اینکه مساعی دادگاه و تلاش داوران در اصلاح ذات البین و انصراف زوج از طلاق موثر واقع نگردیده و زوج کماکان اصرار به طلاق دارد. لذا باستناد مواد ۱۱۳۳ و ۱۱۴۳ و ۱۱۴۸ قانون مدنی و مواد ۲۶ و ۲۹ و ۳۴ قانون حمایت خانواده گواهی عدم امکان سازش بین زوجین جهت اجرای صیغه طلاق از نوع رجعی و ثبت رسمی ان با شرایط ذیل صادر نموده است. ۱-زوجه مهریه خود را طبق سند ازدواج به نرخ روز می خواهد ۲-زوجه جهیزیه ندارد. و باردار نمی باشد. ۳-زوجین فرزند مشترک ندارند ۴-زوجه اجرت المثل ایام زوجیت خود را می خواهد که طبق نظریه هیات کارشناسان سه نفره به مبلغ یکصد و شصت میلیون ریال تعیین شده است.۵-زوجه نفقه معوقه خود از تاریخ ۱۴۰۰/۴/۲۰ و نفقه ایام عده را می خواهد که طبق نظر هیات کارشناسان نفقه زوجه از تاریخ مذکور تا پایان سال ۱۴۰۰ به مبلغ ۵۷/۴۰۰/۰۰۰ ریال تعیین شده است.و نفقه زوجه در سال ۱۴۰۱ ماهیانه مبلغ ۸/۹۰۰/۰۰۰ ریال تعیین شده که زوج باید تا اتمام ایام عده پرداخت نماید. و زوج مکلف به پرداخت حقوق مالی زوجه به شرح فوق قبل از طلاق است. عده طلاق از تاریخ وقوع ان سه طهر می باشد. پس از ابلاغ رای صادره زوجه در مهلت قانونی با تقدیم دادخواست نسبت به ان تجدیدنظرخواهی نموده که پس از تبادل لایحه و وصول پرونده به مرجع تجدیدنظر استان *حسب الارجاع در وقت فوق العاده به موضوع رسیدگی و طی دادنامه شماره *مورخ ۱۴۰۱/۱/۳۰ با استدلال منعکس در ان اعتراض تجدیدنظرخواه را غیرموجه و دادنامه تجدیدنظرخواسته را مطابق دلایل موجود در پرونده و موافق موازین قانونی و فاقد ایراد و اشکال موثر تشخیص و باستناد ماده ۳۵۸ قانون ایین دادرسی مدنی ضمن رد اعتراض تجدیدنظرخواه دادنامه تجدیدنظرخواسته را تایید نموده است. دادنامه اخیرالذکر در تاریخ ۱۴۰۱/۱/۳۰ به زوج ابلاغ شد و نامبرده در تاریخ ۱۴۰۱/۲/۱۵ با تقدیم دادخواست نسبت به ان فرجام خواهی نموده که پس از طی تشریفات قانونی و وصول پرونده به دیوان عالی کشور جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع گردیده است.دادخواست فرجامی به هنگام شور قرائت می گردد.
هیات شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش اقای ح. ع. عضو ممیز و ملاحظه اوراق پرونده مشاوره نموده چنین رای می دهد:

رأی متن رأی

فرجام خواهی خانم س. ف. م. ی. نسبت به دادنامه شماره *مورخ ۱۴۰۱/۱/۳۰ شعبه *متضمن تایید دادنامه شماره *مورخ ۱۴۰۰/۱۲/۱۷ شعبه *که به موجب ان به درخواست زوج ( فرجام خوانده ) گواهی عدم امکان سازش جهت اجرای صیغه طلاق با لحاظ حقوق مالی متعلق به زوجه صادر گردیده است ، با توجه به جامع اوراق پرونده وارد و موجه نیست. زیرا ، زوج فرجام خوانده که متقاضی طلاق همسرش بوده به تجویز ماده ۱۱۳۳ قاون مدنی می تواند هر وقت که بخواهد با اخذ مجوز از دادگاه و رعایت موازین شرعی و مقررات قانونی با پرداخت حقوق مالی زوجه اش را مطلقه نماید. و مخالفت و عدم رضایت زوجه فرجام خواه درخصوص مورد موثر در مقام نبوده و مانع اجرای طلاق از سوی زوج فرجام خوانده نخواهد بوده و بعلاوه در اجرای ماده ۲۹ قانون حمایت خانواده مصوب سال ۱۳۹۱ کلیه الزامات قانونی مقرر راجع به حقوق مالی زوجه رعایت گردیده و در دادنامه بدوی درخصوص کلیه حقوق مالی ایشان تعیین تکلیف بعمل امده است.و چون در سند ازدواج شرط تنصیف دارایی مورد توافق و امضای طرفین قرار نگرفته ، لذا از بابت شرط تنصیف حقوقی برای زوجه متصور نبوده و قانونا موجبی برای اجرای شرط مذکور نمی باشد. و از طرفی هم پاسخگویی زوج به اعتراض زوجه در مرحله تجدیدنظر گویای انستکه طلاق زوجه مورد خواسته جدی زوج بوده و تردید زوجه به اقدامات وکیل زوج به تقدیم دادخواست طلاق و تعقیب ان از جانب زوج و سمت ایشان توجیه قانونی ندارد. بنابراین دادنامه های بدوی و فرجام خواسته با لحاظ مجموع اوراق و محتویات پرونده و رسیدگی های به عمل امده موجها و مطابق موازین شرعی و مقررات قانونی اصدار یافته و اعتراض فرجام خواه در حد و کیفیتی نیست که خلل و خدشه ای بر ارای مرقوم وارد و موجبات نقض ان را فراهم سازد و چون از حیث رعایت اصول و تشریفات دادرسی ایراد موثری بر دادنامه معترض عنه مترتب نمی باشد. ، لهذا ضمن رد فرجام خواهی فرجام خواه باستناد مواد ۳۷۰ و ۳۹۶ قانون ایین دادرسی مدنی دادنامه فرجام خواسته ابرام می گردد.
شعبه *
رییس شعبه:ح. ع. مستشار:ح. م. ه. مستشار:م. م.