رأی خلاصه جریان پرونده

در تاریخ 28/2/91 چهار نفر از افاغنه حامل مواد مخدر مورد بازرسی قرار می گیرند که پس از طی تشریفات مقدماتی و توزین و تعیین نوع جنس و بازجویی و صدور قرار تأمین پرونده به دادگاه انقلاب اسلامی اصفهان ارجاع می شود، شعبه چهارم این دادگاه طی دادنامه شماره 500114-8/2/92 برای سه نفر از آنان مبادرت به صدور حکم اعدام می نماید. در خصوص ر.ع. به اعتبار کمتر بودن سن وی از 18 سال در زمان ارتکاب جرم به صلاحیت دادگاه عمومی اصفهان از خود نفی صلاحیت می کند. شعبه 106 دادگاه عمومی اصفهان نیز طی قرار شماره 00716-12/6/92 و به دلایل مذکور در متن قرار به صلاحیت دادگاه کیفری استان قرار صادر می کند و دادگاه اخیر به موجب دادنامه شماره 10008-31/1/93 و به استناد بند الف ماده 89 قانون جدید مجازات اسلامی که مجازات جرم ارتکابی را 2 تا 5 سال حبس و نگه داری در کانون اصلاح و تربیت معین کرده و جزای او دیگر قصاص و اعدام و رجم و صلب و حبس ابد نیست تا طرح آن در دادگاه کیفری استان موقعیت داشته باشد، صلاحیت را نپذیرفته پرونده را به دیوان عالی کشور فرستاده است. هیئت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش آقای خسروی عضو ممیز و ملاحظه اوراق پرونده در خصوص اختلاف در صلاحیت مشاوره نموده، چنین رأی می دهد:

رأی شعبه دیوان عالی کشور

در خصوص اختلاف در صلاحیت بین دادگاه عمومی اصفهان و دادگاه کیفری استان به نحوی که در قرارهای صادر شده از سوی مراجع قضایی یاد شده انعکاس یافته است، نظر به این که ماده 89 قانون مجازات اسلامی شامل مرتکبان جرایم تعزیری است و ماده 19 همین قانون در تقسیمات مجازات های تعزیری به مجازات اعدام -منصرف از آن که این مجازات تعزیری باشد یا نباشد- اشاره ای نشده است، مستنداً به رأی وحدت رویه شماره 687-1/3/85 هیئت عمومی دیوان عالی کشور و ماده 28 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی با نقض قرار صادر شده از سوی دادگاه کیفری استان، پرونده را برای ادامه دادرسی به دادگاه صادرکننده قرار اعاده می دهد.
مستشار شعبه سی و هفتم دیوان عالی کشور ـ عضو معاون
قائم مقامی ـ خسروی