رأی خلاصه جریان پرونده

آقای م.غ. بر اساس دادنامه شماره 1675- 1393/12/24 صادره از شعبه 101 دادگاه عمومی جزایی شهرستان الف. از اتهامات ایجاد مزاحمت تلفنی و توهین و تهدید نسبت به شکایت به اسامی آقای ح.م. و خانم س.پ. بلحاظ عدم کفایت دلیل برائت حاصل نموده که رأی مزبور مورد اعتراض و تجدیدنظرخواهی شکات قرار گرفته و شعبه 14 دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان غربی طی دادنامه شماره 1281- 1394/10/2 مجموع اقدامات انجام شده توسط متهم را مزاحمت تلفنی دانسته و با احراز اتهام و نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته باستناد ماده641 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1375 نامبرده را به تحمل شش ماه حبس محکوم نموده است. آقای ر.م. بوکالت از محکوم علیه با تقدیم لایحه ای که حین مشاوره قرائت می شود با این اجمال که مکالمات تلفنی بصورت متقابل بوده و طرفین به وجود رابطه مالی و آشنایی چندین ساله اقرار دارند و شاید در درگیری فی مابین مرتکب توهین به همدیگر شوند اما مزاحمت تلفنی با عمل ارتکابی موکل تطابق ندارد و برای مطالبه طلب تماس می گرفته و مزاحمتی در کار نبوده است و عمل وی مجرمانه محسوب نمی شود و دادنامه های شماره 9509974413000057 صادره از شعبه 110 دادگاه کیفری 2 شهرستان الف. و دادنامه شماره 9409974410900255 صادره از شعبه نهم دادگاه حقوقی همان شهرستان، دلالت به وجود رابطه مالی و اختلاف طرفین دارد و بعنوان مدارک جدید تقدیم می گردد. از ریاست محترم دیوان عالی کشرو درخواست تجویز اعاده دادرسی نموده که پرونده جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع گردیده است. عضوممیز- رحمت اله احمدی یهیأت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش عضو ممیز و ملاحظه اوراق پرونده مشاوره نموده چنین رأی میدهد:

رأی شعبه دیوان عالی کشور

در خصوص درخواست اعاده دادرسی آقای ر.م. به وکالت از آقای م.غ. نسبت به دادنامه شماره 1281- 1394/10/2 صادره از شعبه 14 دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان غربی با بررسی اوراق پرونده هر چند از ناحیه نامبرده دلیل و مدرکی که تجویز اعاده دادرسی را ایجاب نماید ارائه نگردیده و مفاد لایحه تقدیمی، دفاعیاتی در ماهیت امر و مطالبی غیر موثر در اعاده دادرسی است. لیکن با توجه به اینکه حسب ماده 66 قانون مجازات اسلامی مصوب سال1392 و رأی وحدت رویه شماره 746- 1394/10/29 هیأت عمومی دیوان عالی کشور در این مورد، مرتکبان جرایم عمدی که حداکثر مجازات قانونی آنها شش ماه حبس است به جای حبس به مجازات جایگزین حبس محکوم می گردند و چون حداکثر مجازات قانونی بزه مزاحمت تلفنی بر اساس ماده641 قانونی مجازات اسلامی مصوب سال1375 شش ماه حبس است که میبایست متقاضی به مجازات جایگزین حبس که خفیف تر و مساعدتر از مجازات مورد حکم باشد محکوم می گردید، لذا درخواست ازاین حیث با بند چ ماده474 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب سال1392 منطبق بوده و ضمن تجویز اعاده دادرسی، رسیدگی مجددبه یکی از شعب هم عرض دادگاه صادر کننده رأی مورد درخواست اعاده دادرسی در استان آذربایجان غربی ارجاع می گردد.
شعبه سی و پنجم دیوان عالی کشور - رئیس و مستشار
سید رضاسید کریمی - رحمت اله احمدی