رأی خلاصه جریان پرونده

بموجب دادنامه شماره 1590- 1394/12/4 صادره از شعبه 102 دادگاه کیفری دو خوی آقای ع. ع. به جرم تغییر غیر مجاز کاربری مجموعاً 110 متر مربع زمین زراعی (سی متر مربع بصورت تجاری و هشتاد متر مربع بصورت محوطه سازی) بپرداخت دو میلیون ریال جزای نقدی و قلع و قمع بنا محکوم گردیده و این رأی طی دادنامه شماره 110- 1395/1/26 صادره از شعبه دهم دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان غربی با رد تجدیدنظرخواهی نامبرده مورد تأیید قرار گرفته است. محکوم علیه قبلاً یکبار نسبت به رأی مزبور درخواست تجویز اعاده دادرسی نموده که این شعبه برابر دادنامه شماره 350- 1395/4/14 با این استدلال که متقاضی یک برگ پروانه فعالیت پرورش قارچ بعنوان مدرک جدید ارائه داده که در صورت بررسی و صحت آن اقدام وی با توجه به تبصره چهار الحاقی مورخ 1385/8/1 ماده یک قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها تغییر کاربری نبوده و عنوان مجرمانه نداشته با درخواست ایشان مبنی برتجویز اعاده دادرسی موافقت نموده است شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان غربی بعنوان دادگاه همعرض به پرونده رسیدگی کرده و طی دادنامه شماره 1693- 1395/11/19 بنا به استدلال مندرج د رمتن رأی با صائب دانستن رأی سابق الصدور از شعبه دهم دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان غربی حکم به رد اعاده دادرسی صادر نموده است. محکوم علیه مجدداً با تقدیم لایحه ای مبنی بر اینکه طبق نظریه شماره 100/57- 1395/12/3 کارشناس تأمین دلیل بعنوان مدرک جدید ساختمان قارچ اینجانب در حریم جاده ترانزیت ماکو قرار دارد و حسب ماده17 قانون ایمنی راهها مسئولیت حریم جاده ها با اداره راه می باشد نه با اداره جهاد کشاورزی از ریاست محترم دیوان عالی کشور درخواست تجویز اعاده دادرسی نموده که پرونده جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع گردیده است. عضو ممیز- رحمت اله احمدیهیأت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش عضو ممیز و ملاحظه اوراق پرونده مشاوره نموده چنین رأی می دهد:

رأی شعبه دیوان عالی کشور

درخصوص درخواست اعاده دادرسی آقای ع. ع. نسبت به دادنامه شماره 1693- 1395/11/19 صادره از شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان غربی نظر به اینکه نامبرده با ارائه یک برگ نظریه شماره 100/57 مورخ 1395/12/3 کارشناس رسمی دادگستری بعنوان مدرک جدید مدعیست ملک مورد تغییر کاربری در داخل حریم جاده ترانزیت ماکو قرار دارد و چون طبق ماده12 الحاقی 1385/8/1 قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها و ماده17 قانون ایمنی راهها و راه آهن اراضی واقع د رحریم راهها و راه آهن خارج از شمول مقررات قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها و در حوزه نظارت وزارت راه و ترابری می باشد که د راین صورت عمل ارتکابی مشمول مقررات قانون اخیرالذکر نبوده و مجرمانه محسوب نمی شود بلکه مشمول مقررات قانون ایمنی راهها و راه آهن ها خواهد بود که ممکن است بر اساس این قانون تخلف محسوب و از طرف مرجع ذیربط با آن برخورد قانونی شود و چون این درخواست با درخواست قبلی هر دو از یک جهت نبوده بلکه هر کدام مستند به ادعا و مدارک جدید جداگانه می باشد. لذا باستناد بندهای ج و چ ماده474 قانون آئین دادرسی کیفری و ماده476 همین قانون ضمن تجویز اعاده دادرسی رسیدگی مجدد به یکی از شعب همعرض دادگاه صادر کننده رأی مورد درخواست اعاده دادرسی در استان آذربایجان غربی ارجاع می گردد.
شعبه سی و پنجم دیوان عالی کشور - رئیس ومستشار
سید رضا سید کریمی- رحمت اله احمدی