رأی شعبه بدوی دیوان عدالت اداری

[در خصوص شکایت شاکی علیه سازمان تأمین اجتماعی و اداره کل استان آذربایجان شرقی به خواسته دریافت حق بیمه و احتساب سابقه]باعنایت به ماده 148 قانون کار مبنی بر الزام کارفرمایان کارگاههای مشمول قانون مزبور به بیمه کردن کارگران خود و توجهاً به اینکه احراز رابطه کارگری و کارفرمایی بین اشخاص براساس مادتین 2 و 3 قانون مذکور و همچنین احراز مدت رابطه کارگری بین طرفین به حکم قانون در صلاحیت مراجع حل اختلاف کارگر و کارفرما قرار دارد و آراء مزبور نیز به موجب مفاد دادنامه شماره 30-29-1386/1/26 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری برای سازمان تأمین اجتماعی معتبر و لازم الاجرا می باشد و با عنایت به وظایف و مسئولیتهای اصولی سازمان تأمین اجتماعی در باب تعمیم و گسترش انواع بیمه های اجتماعی و استقرار نظام هماهنگ و تناسب با برنامه های تأمین اجتماعی و شمول قانون تأمین اجتماعی به افرادی که به هر عنوان در مقابل دریافت مزد یا حقوق کار می کنند و توجهاً به اینکه شمول مقررات قانون تأمین اجتماعی در باب کارکنان مشمول از از بدو ورود به خدمت است و با التفاوت به اینکه به موجب رأی شماره 88/2/9-148 هیأت تشخیص اداره کار و امور اجتماعی تبریز اشتغال شاکی در کتاب سرای تبریز از تاریخ 70/1/1 لغایت 72/4/31 و 73/6/1 لغایت 76/4/31 و عدم پرداخت حق بیمه این مدت به سازمان تأمین اجتماعی محرز می باشد و با توجه به اینکه با وصف اشتغال شاکی طی این مدت عدم پرداخت حق بیمه وی به سازمان تأمین اجتماعی و عدم احتساب آن در سنوات پرداخت حق بیمه وی خلاف مقررات آمره تأمین اجتماعی و موجب تضییع حق مشارالیه است. لذا با پذیرش خواسته شاکی به استناد بند الف ماده 4 قانون تأمین اجتماعی و آراء 518-517-1386/7/15 و 678-1386/8/8 هیات عمومی دیوان عدالت اداری حکم به الزام اداره کل تأمین اجتماعی استان آذربایجان شرقی نسبت به دریافت حق بیمه شاکی طی مدت فوق الذکر و احتساب آن در سنوات پرداخت حق بیمه وی صادر و اعلام می نماید. رأی صادر شده ظرف مهلت بیست روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری است.
دادرس شعبه 25 دیوان عدالت اداری - موسوی

رأی شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری

با بررسی اوراق و محتویات پرونده نظر به اینکه به موجب ماده 148 قانون کار مبنی بر الزام کارفرمایان کارگاههای مشمول قانون کار به بیمه کردن کارگران خود و با عنایت به اینکه احراز رابطه کارگری و کارفرمایی بین اشخاص بر اساس مادتین 2 و 3 قانون فوق الاشعار و همچنین احراز مدت رابطه کارگری بین طرفین به حکم قانون در صلاحیت مراجع حل اختلاف کارگر و کارفرما قرار داده و آراء قطعی مراجع مزبور معتبر و لازم الاجرا می باشد و همچنین ماده 36 قانون تامین اجتماعی و آراء لازم الاتباع شماره 30-29 مورخ 86/1/26 و 853 مورخ 87/12/11 هیات عمومی دیوان عدالت اداری مبین الزام تامین اجتماعی به بررسی و احتساب سوابق کارگری و مستمری با توجه به مفاد آراء اداره کار می باشند. علیهذا با عنایت به موارد مذکور دادنامه تجدیدنظرخواسته مبنی بر الزام به احتساب سوابق و دریافت حق بیمه منطبق با موازین قانونی اصدار یافته و از ناحیه تجدیدنظر خواه نیز دلیل و مدرکی که بیانگر نقض آن باشد ارائه و ابراز نگردیده است. بدین لحاظ ضمن رد تقاضای تجدیدنظرخواهی حکم به تائید و استواری دادنامه تجدیدنظر خواسته مستنداً به ماده 71 قانون تشکیلات و آئین دادرسی دیوان عدالت اداری صادر و اعلام می گردد. رای صادره قطعی است.
رئیس شعبه سوم تجدیدنظردیوان عدالت اداری ـ مستشار شعبه
مهری ـ پیرزاده