رأی شعبه دیوان عدالت اداری

با توجه به اینکه آقای (ن الف.) در دادخواست تقدیمی علیه صندوق بازنشستگی دادگستری استان اردبیل و دادگستری مشکین شهر تقاضای الزام خوانده به پرداخت حق بازنشستگی مکسوره به شرح دادخواست را مطرح نموده و مدعی است در تاریخ 1/5/88 خدمت سی سال به اتمام رسیده است و می‌بایست بازنشسته می‌شد لیکن ده ماه کسور بازنشستگی بیشتر از سی سال پرداخته است. خوانده ردیف اول در لایحه دفاعیه اعلام داشته است شرط معافیت از پرداخت حق بیمه، پرداخت سی سال کسور یا حق بیمه می‌باشد و سی سال سابقه خدمت به معنای سی سال بیمه پردازی نیست و ممکن است بابت ایام سربازی و ایام خدمت غیررسمی، کسور خود را پرداخت نکرده باشد و رأی وحدت رویه شماره 100 ـ 25/6/74 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری نیز تصریح دارد به اینکه معافیت مستخدم رسمی از پرداخت کسور بازنشستگی از زمانی است که سی سال بیمه پردازی داشته باشد.خوانده ردیف دوم نیز در لایحه دفاعیه اعلام داشته است به اینکه شاکی در تاریخ 15/2/89 نسبت به پرداخت و انتقال کسور بازنشستگی بابت ایام اشتغال در شرکت مخابرات و خدمت زیر پرچم اقدام نمود و از تاریخ مذکور دارای سی سال کامل پرداخت کسور بازنشستگی شده است و تاریخ اعلام شده توسط شاکی(1/5/88) صرفاً رسیدن مدت خدمت وی به سی سال است نه اتمام سی سال بیمه پردازی، لذا شکایت وی مبنای قانونی ندارد. با توجه به مراتب مذکور و ملاحظه شرح شکایت و اظهارات شاکی و بررسی لایحه‌های دفاعیه و ملاحظه ضمائم لایحه خوانده ردیف دوم علی الخصوص فیش بانک صادرات ایران درخرداد 1389 و تصویر فرم محاسبه بدهی کسور بازنشستگی و تصویر تأییدیه سازمان بازنشستگی کشوری، شکایت غیرموجه تشخیص و رأی به رد آن مستنداً به ماده 7 و13 قانون دیوان عدالت اداری صادر و اعلام می‌گردد. رأی صادره قطعی است.
رئیس شعبه 23 دیوان عدالت اداری ـ مستشاران شعبه
فرجی ـ اسکندری ـ شریعت فر