رأی خلاصه جریان پرونده

به موجب دادنامه شماره 8809978112200227-۱۳۸8/3/12 صادره از شعبه 102 دادگاه عمومی (جزائی) ه. که به علّت عدم تجدیدنظرخواهی قطعی شده آقای الف. ع. به جرم قذف با نسبت دادن لفظ حرام‌زاده به آقای ه.س. مستنداً به مواد 140، 142 و 146 قانون مجازات اسلامی (سابق) به تحمل هشتاد تازیانه به عنوان حدّ قذف محکوم شده است. محکوم‌علیه با ارائه تصاویر اوراق متعددی از سوابق اختلافاتی نسبت به رأی صادره درخواست اعاده دادرسی نموده و در دو لایحه تقدیمی با اظهار بی‌گناهی مطالبی در خصوص سوابق امر و وجود اختلافات و شکایات متقابل بیان نموده که لایحه‌ای تقدیمی مشارالیه هنگام مشاوره قرائت خواهد شد. پرونده به شعبه چهلم دیوان عالی کشور ارجاع گردیده مورد بررسی قرار گرفت. هیأت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش آقای عبدالمحمد خالصی عضو ممیز و ملاحظه اوراق پرونده و نظریه کتبی آقای فریبرز لشکری دادیار دیوان عالی کشور اجمالاً مبنی بر با توجه به خفیف بودن مجازات تعیین نسبت به مجازات قذف عقیده بر پذیرش درخواست اعاده دادرسی دارم در خصوص دادنامه شماره 8809978112200227-۱۳۸8/3/12 راجع به اعاده دادرسی مشاوره نموده چنین رأی می‌‌‌‌‌‌‌دهد:

رأی شعبه دیوان عالی کشور

آنچه که به موجب دادنامه شماره 8809978112200227-۱۳۸8/3/12 صادره از شعبه 102 دادگاه عمومی (جزائی) ه. قذف تلّقی شده عبارتست از بکار بردن لفظ حرام‌زاده از ناحیه متهم نسبت به شاکی (آقای ه. س. ) که این امر نسبت به شاکی پرونده، چه مطابق ماده 144 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1370 با اصلاحات بعدی (قانون حاکم در زمان صدور رأی) و چه مطابق ماده 252 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1392 عنوان قذف را دارا نیست زیرا از ناحیه مادر مخاطب شکایتی مطرح نشده است بلکه این امر در صورت اثبات توهین نسبت به مخاطب تلقی می‌شود که مجازات آن خفیف‌تر از حدّ قذف است لذا مستنداً به قسمت دوّم بند «چ» ماده 474 و ماده 476 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب سال 1392 ضمن پذیرش درخواست اعاده دادرسی آقای الف. ع. نسبت به رأی صادره و تجویز اعاده دادرسی رسیدگی مجدد به موضوع به دادگاه هم‌عرض دادگاه صادرکننده حکم مذکور ارجاع می‌شود.
رئیس و عضو معاون شعبه 40 دیوان عالی کشور
عبدالمحمد خالصی - محمد بارانی