رأی خلاصه جریان پرونده

به‌موجب دادنامه شماره 683 – 1392/12/19 شعبه 102 دادگاه جزایی ... آقای ر. به اتهام توهین به قضات و تشویش اذهان عمومی و مستنداً به مواد 19 و 134 قانون مجازات اسلامی 92 و 608 و 698 قانون مجازات اسلامی 1375 به مجازات پرداخت یک‌میلیون جزای نقدی بابت توهین و تحمل دو سال حبس بابت تشویش اذهان عمومی محکوم و به‌موجب دادنامه شماره 7000092 – 1393/01/31 شعبه 5 دادگاه تجدیدنظر استان ...، ضمن صدور قرار منع تعقیب در خصوص اتهام توهین(به علت نداشتن شاکی خصوصی) و تغییر عنوان اتهامی تشویش اذهان عمومی به توهین به قضات به سبب شغل آن‌ها، متهم را به تحمل نودویک روز حبس(درجه 7) محکوم و رأی صادره را قطعی اعلام می‌نماید. شعبه 37 دیوان عالی کشور، تقاضای محکومٌ‌علیه مبنی بر اعاده دادرسی را پذیرفته و با استناد به بند 6 ماده 272 قانون آئین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری، پرونده را جهت رسیدگی مجدد به دادگاه هم‌عرض ارجاع می‌نماید. شعبه نهم دادگاه تجدیدنظر استان ...، رأی شعبه 5 دادگاه تجدیدنظر را نقض و متهم را با استناد به ماده 609 قانون مجازات اسلامی 1375 و فراز اول ماده 23 قانون مجازات اسلامی 1392 متهم را به جزای نقدی و دو سال محرومیت از عضویت در شورای اسلامی روستا محکوم و رأی صادره را قطعی اعلام می‌نماید. محکومٌ‌علیه ضمن پرداخت هزینه دادرسی و با ارسال لایحه به دیوان عالی کشور، مستنداً به بند 6 ماده 272 قانون آئین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری خواستار اعاده دادرسی گردیده است و در توضیح بیان نموده که: به قضات توهین نکرده‌ام و دادگاه قانوناً حق تغییر عنوان اتهامی را نداشته و مکلف بوده به‌عنوان اتهامی قید شده در کیفرخواست، رسیدگی نماید و از طرف دیگر مجازات مندرج در ماده 609 درجه 7 محسوب می‌شود و ماده 23 قانون مجازات اسلامی تصریح نموده دادگاه می‌تواند مجازات تعزیری از درجه 6 تا درجه 1 را مشمول مجازات تکمیلی نماید. بنابراین إعمال این مجازات(محرومیت از عضویت در شورا) برخلاف قانون و غیرمتناسب است. پرونده، پس از ثبت در دبیرخانه دیوان عالی کشور، در مورخ 1393/10/24 به این شعبه ارجاع گردیده است و به شرح آتی اظهارنظر و اتخاذ تصمیم می‌نماید.

رأی شعبه دیوان عالی کشور

تقاضای آقای ر. مبنی بر اعاده دادرسی نسبت به دادنامه شماره 851 – 1393/08/18 شعبه نهم دادگاه تجدیدنظر استان ...، موجه است؛ زیرا دادگاه محترم علی‌رغم این‌که متهم را به استناد ماده 609 قانون مجازات اسلامی 1375 و به مجازات درجه 7 محکوم نموده درعین‌حال به استناد فراز اول ماده 23 قانون مجازات اسلامی 1392 به مجازات تکمیلی نیز حکم نموده است و حال آن‌که مجازات تکمیلی مقرر در ماده 23 مرقوم، مقید است به مجازات‌های از درجه شش تا درجه یک، بنابراین مورد از مصادیق بند 6 ماده 272 قانون آئین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری تشخیص و ضمن تجویز اعاده دادرسی نسبت به آن بخش از دادنامه یادشده بالا که متضمن محکومیت متقاضی به مجازات تکمیلی است و مستنداً به ماده 274 قانون اخیرالذکر، پرونده جهت رسیدگی مجدد به دادگاه هم‌عرض دادگاه صادرکننده حکم قطعی ارجاع می‌گردد.
شعبه 33 دیوان عالی کشور - رئیس و عضو معاون
محمد نیازی - سید مجتبی قریشی