رأی دادگاه بدوی

در خصوص دعوی (ف. خ.) به وکالت از خواهان (ع. ی.) به طرفیت خواندگان 1- (م. ی.) 2- (م. ی.) 3- (ط. م) 4- (ر. ب.) به خواسته مطالبه مبلغ (000/000/120) ریال موضوع سه فقره چک به شماره های 886812 ، 395803 و 395831 به عهده بانک س. و خسارات دادرسی و حق‌الوکاله و خسارات تأخیر تأدیه به استناد فتوکپی مصدق چک‌ها و گواهی-نامه عدم پرداخت صادر از بانک محالٌ‌علیه ویک فقره قرارداد موضوع ضمانت پرداخت چک‌های استنادی بدین شرح که خواندگان ردیف اول و دوم صادر کنندگان چک‌های موضوع خواسته بوده‌اند و خواندگان ردیف سوم و چهارم حسب قرارداد استنادی پرداخت چک‌ها و خسارات تأخیر تأدیه آن را نیز ضمانت نموده‌اند. علی‌ایحال با عنایت به مستندات خواهان که حکایت از اشتغال ذمّه تضامنی خواندگان به میزان خواسته در حق خواهان را دارد و این که خواندگان نیز علیرغم ابلاغ و نشر آگهی در جلسه دادگاه حاضر نگردیده‌اند و هیچ‌گونه دلیل و بیّنه‌ای که موجبات برائت ذمه خویش را فراهم آورد اقامه ننموده‌اند لذا دادگاه دعوی خواهان را مقرون به صحّت تشخیص داده مستنداً به مواد 519، 515 و 198 قانون آیین دادرسی مدنی و همچنین مواد 313، 311 و310 قانون تجارت و مواد 219، 191، 183 و10 قانون مدنی، حکم به محکومیت تضامنی خواندگان به پرداخت (000/000/120) ریال بابت اصل خواسته و همچنین خسارات تأخیر تأدیه چک‌های خواسته تا زمان اجرای کامل دادنامه و همچنین پرداخت هزینه‌های دادرسی و حق‌الوکاله طبق تعرفه‌های قانونی در حق خواهان صادر واعلام می‌دارد. رأی صادره غیابی و ظرف مهلت 20 روز پس از ابلاغ، قابل تجدید نظر خواهی در محاکم تجدید نظر استان تهران می‌باشد.
رئیس شعبه 39 دادگاه عمومی حقوقی تهران - عباسی

در خصوص واخواهی آقای (غ. ف.) به وکالت از واخواه (ر.ب.) به طرفیت واخوانده (ع. ی.) ضمناً خانم (ل. ع.) نیز به عنوان وکیل واخواه وارد رسیدگی شده است، دایر به واخواهی نسبت به دادنامه‌ شماره 89726 به شرح منعکس در دادخواست و لایحه تقدیمی با عنایت به اینکه اولاً؛ واخواه صراحتاً حسب قرارداد استنادی خوانده با ذکر دقیق تمامی مسایل پرداخت مسایل چک‌های موضوع دادنامه غیابی و خسارات قانونی آن را متعهد شده است و لذا انکار پس از اقرار مسموع نمی‌باشد و تابع شرایط قرارداد موضوع ماده 10 قانون مدنی می‌باشد و اصل قرارداد نیز مورد تکذیب و انکار قرار نگرفته است، ثانیاً؛ علی‌رغم آنچه وکیل محترم واخواه ذکر نموده‌اند که موضوع قرارداد عقد ضمان می‌باشد و در قرارداد استنادی مضمون عنه و مضمونٌ له مشخص نمی‌باشد و عقد دچار اشکال می باشد اظهارات واخواه به شرح صورت جلسه مورخه 10/3/91 خلاف این امر را ثابت می‌نماید خاصه آنکه موضوع قرار داد از نظر این دادگاه عقد ضمان به معنای خاص نمی باشد و قرار داد عامی می‌باشد که منابع عقود و قراردادها موضوع مواد 231، 219، 182 و10 قانون مدنی می‌باشد و عقد مزبور نیز هیچ‌گونه خلاف مقررات و شرع و قانون نمی‌باشد، لذا دادگاه با رد واخواهی، دادنامه بدوی را عیناً تأیید و ابرام می‌نماید. رأی صادره ظرف مهلت 20 روز پس ابلاغ، قابل تجدید نظر خواهی در محاکم تجدید نظر استان تهران می‌باشد.
رئیس شعبه 39 دادگاه عمومی حقوقی تهران - عباسی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در مورد تجدید نظرخواهی (ر. ب.) به طرفیت (ع. ی.) نسبت به دادنامه شماره 234-16/3/91 شعبه 39 دادگاه عمومی حقوقی تهران، که به موجب آن حکم بر محکومیت تضامنی تجدیدنظرخواه به پرداخت وجه چک و خسارت تأخیر تأدیه صادر گردیده است، صرف‌نظر از اینکه ضمانت در برگ جدا از سند تجاری صورت پذیرفته است نظر به اینکه 1- تجدیدنظرخواه اقدام به ضمانت سند تجاری نموده است که ضمانت این اسناد تضامنی محسوب شده و ضامن بر فرض این امر و اطلاع از این موضوع اقدام به ضمانت کرده است، 2- درمتن ضمانت‌نامه تصریح شده است که هر یک از ضامنین به تنهایی وجوه چک‌ها و خسارت تأخیر تأدیه را ضمانت می‌نمایند استفاده از این واژه‌ها ظهور در مسئولیت تضامنی دارد، نتیجتاً نظر به اینکه از سوی تجدید نظرخواه ایرادی مؤثّر بر نقض و بی‌اعتباری دادنامه ارائه نگردیده است از نظر قانونی نیز اشکالی به نظر نرسید، نتیجتاً به دلیل عدم مطابقت تجدید نظرخواهی با هیچ‌یک از شقوق مندرج در ماده 348 قانون آیین دادرسی مدنی، اعتراض به عمل‌آمده غیر وارد تشخیص و مستنداً به ماده 358 قانون فوق‌الذکر حکم بر تأیید و استواری دادنامه نخستین صادر می‌نماید. رأی صادره قطعی است .
رئیس شعبه 27 دادگاه تجدید نظر استان تهران- مستشار دادگاه
استیری- رجاء